Bez końca

Rok 1982. Adwokat Antoni Zyro umiera. Pozostawia żonę Urszulę i małego synka Jacka. Tuż przed śmiercią podjął się obrony młodego robotnika Dariusza w procesie politycznym. Teraz ta sprawa nie daje mu spokoju. Jego duch powraca na ziemię i niewidzialny obserwuje życie Urszuli, a także ingeruje w bieg wydarzeń. Urszula poleca żonie Dariusza nowego obrońcę. Jest nim mecenas Labrador, który niechętnie podejmuje się zadania. Któregoś dnia w notesie Antoniego Urszula dostrzega czerwony znak zapytania przy nazwisku Labradora. Jest przekonana, że to znak od nieżyjącego męża. Coraz bardziej tęskni za Antonim. Przyjaciółka wysyła ją do hipnotyzera, aby usunął zmarłego z jej pamięci. Widmo Antka jest jednak obecne podczas seansu i Urszula cały czas czuje jego bliskość. Seans kończy się fiaskiem. Tymczasem Labrador ma trudności w porozumieniu się z oskarżonym. Dariusz nie chce korzystać z jego taktycznych pouczeń. Prezentuje nieprzejednaną postawę człowieka pewnego swoich racji politycznych. W końcu jednak pod wpływem nieżyjącego mecenasa Zyro rezygnuje z takiej postawy. Zmienia styl obrony. Spokojnie próbuje przekonać sąd o swoich racjach. Dostaje niewysoki wyrok z zawieszeniem kary. Urszula jest obecna na rozprawie, a w jednej z ław samotnie zasiada widmo wpatrzonego w nią Antoniego Zyro. Wieczorem, pod nieobecność synka, Urszula odkręca zawory palników w kuchence gazowej. Zakleja sobie usta plastrem i siada na podłodze. Wkrótce traci przytomność. Nad jej martwym ciałem pojawia się Antoni. Później idą oboje przez leśną polanę, trzymając się za ręce. Wchodzą w nową rzeczywistość...
Pełen głębokiego mistycyzmu film przepełniony wiarą, że duchowość człowieka przezwycięża śmierć, a zmarli nigdy nie odchodzą naprawdę.