Do widzenia, do jutra

Jacek jest reżyserem studenckiego teatrzyku w Gdańsku. Spotyka Margueritte, córkę zagranicznego konsula. Zaprasza ją na tenisa i odtąd zaczynają regularnie się spotykać. Margueritte odwiedza teatrzyk. Jacek, wyraźnie zakochany, zaniedbuje swoje obowiązki, całe dnie spędza z Margueritte. Dla niej ta znajomość jest tylko rozrywką. Nie potrafi się zakochać. Odwiedzając kościół odgrywają scenę ślubu i wtedy dziewczyna mówi mu, że nie zamierza wychodzić za mąż. Boi się, że w stałym związku utraci swą atrakcyjność. Nie chce, aby Jacek traktował ją jak dziecko. Doświadczyła już w życiu niejednego. Stale zmieniała miejsca pobytu, poznała wielu ludzi. Oznajmiła Jackowi, że wkrótce opuści Gdańsk. Gdy on ją namawia, by pozostała z nim na zawsze, wybiera swój "wędrowny" styl życia. Pewnego dnia Jacek przychodzi do konsulatu i dowiaduje się, że Margueritte wyjechała. Wraca do teatrzyku i do swych przyjaciół.
W filmie wykorzystano fragmenty spektakli teatrzyków "Bim Bom" i "Co To".
Historia miłości dwojga młodych ludzi, którzy ze względu na niedojrzałość nie są w stanie uratować rodzącego się uczucia. On wprowadza ją w swój świat, ona zatrzymuje się w nim na chwilę, a potem odchodzi. Subtelny i pełen sentymentalnego ciepła obraz środowiska "egzystencjalnej" młodzieży lat pięćdziesiątych.