Powołano nagrodę im. Alicji Helman

Po raz pierwszy zostanie ona wręczona za rozprawę obronioną w 2021 roku. Regulamin Nagrody nie określa dyscypliny, w której został nadany stopień naukowy, ponieważ prace doktorskie z zakresu filmoznawstwa powstają w ramach różnych dyscyplin, reprezentujących dziedziny nauk humanistycznych i społecznych. Kapituła dokonuje selekcji zgłoszonych nominacji, akceptując te, które spełniają warunki formalne wskazane w Regulaminie, a następnie dokonuje wyboru jednego Laureata, który zostanie ogłoszony przez Rektora Uniwersytetu Jagiellońskiego do dnia 15 września 2022 roku.

Zgłoszenia można nadsyłać na adres sekretarza Kapituły, dr Marty Stańczyk (marta1.stanczyk@uj.edu.pl) w terminie do 15 marca bieżącego roku. Szczegółowe informacje na temat warunków ubiegania się o Nagrodę znajdują się w dokumentach zamieszczonych na stronie internetowej Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego  TUTAJ.

***

Nestorka polskiego filmoznawstwa Alicja Helman urodziła się 19 maja 1935 r. w Radomiu. Po ukończeniu studiów muzykologicznych na Uniwersytecie Warszawskim zajęła się naukowo muzyką filmową. W latach 1955-73 pracowała w Instytucie Sztuki PAN w Warszawie, była kierownikiem Zakładu Filmu i Telewizji Instytutu Literatury i Kulturoznawstwa Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach (1973-86) i Zakładu Filmu i Telewizji Instytutu Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie (od 1986 r.). Później kierowała Katedrą Teorii Filmu w Instytucie Sztuk Audiowizualnych UJ (do 2007 r.) Ostatnio była profesorem w łódzkiej Akademii Humanistyczno-Ekonomicznej.

Jej najważniejsze książki poświęcone były teorii filmu: O dziele filmowym (1970 i 1981), Przedmiot i metody filmoznawstwa (1985), Podstawy wiedzy o filmie (2008), Historia myśli filmowej. Podręcznik (2008). Jest także autorką książek: Film faktów i film fikcji (1977), Historia semiotyki filmu (1993), Rola muzyki w filmie (1996), Twórcza zdrada. Filmowe adaptacje literatury (1998). Była też redaktorem i autorką większości haseł dziesięciotomowego Słownika pojęć filmowych (1991-1998). W ostatniej dekadzie interesują ją przede wszystkim badania porównawcze. Jej monografie Luchina Viscontiego, Urok zmierzchu. Filmy Luchina Viscontiego (2001), i Carlosa Saury, Ten smutek hiszpański (2005), wykorzystują przede wszystkim komparatystyczne metody badań.

Helman zmarła 24 lutego 2021 roku w Hiszpanii.