Barbara Sass: Nigdy nie byłam feministką

 W czwartek 13 czerwca w łódzkim Muzeum Kinematografii odbyło się spotkanie z Moniką Talarczyk-Gubałą, autorką książki „Wszystko o Ewie. Filmy Barbary Sass a kino kobiet w drugiej połowie XX wieku” i bohaterką publikacji. Rozmowę prowadziła dr Elżbieta Durys (Ośrodek Naukowo-Badawczego Problematyki Kobiet, Uniwersytet Łódzki). Spotkanie zakończył pokaz filmu "Debiutantka" (1981) w reżyserii Barbary Sass.

Swojej monografii wreszcie doczekała się jedna z najważniejszych polskich reżyserek, autorka głośnych i wielokrotnie nagradzanych tytułów, m.in. "Bez miłości" (1980), "Krzyk" (1982), "Dziewczęta z Nowolipek" (1985), "Tylko strach" (1993), "Pokuszenie" (1995), "Jak narkotyk" (1999), "W imieniu diabła" (2011). Autorka książki interpretuje filmy Barbary Sass w świetle krytyki feministycznej. Ukazuje jej drogę zawodową od połowy lat 50. Filmowa biografia artystki zachęca do spojrzenia na kino kobiet w Polsce z szerszej perspektywy kulturowej.


Elżbieta Durys, Barbara Sass i Monika Talarczyk Gubała. Fot. Anna Michalska

Podczas spotkania w Kinematografie reżyserka podkreślała, że nie uważała się za feministkę i nigdy nią nie była. Bohaterki swoich najważniejszych obrazów wybierała ze względu na ich wyjątkowość. Teraz nie zrobiłaby filmów o takich przedsiębiorczych, silnych osobach – w tej chwili co druga kobieta jest walcząca; kobiety założyły swoje biznesy, poszły do szkoły filmowej. O swojej drodze twórczej mówiła: - Byłam zawsze osobno, nie byłam w żadnej grupie, zespołach. Kobieta, która robi filmy, zawsze jest podejrzana. Nie wiadomo, co to jest, baba czy chłop. Jest to taka tajemnica, kino kobiece. Dlatego uważam, że to słuszne określenie – podejrzana.

Organizatorami spotkania byli: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Uniwersytet Łódzki i Muzeum Kinematografii w Łodzi.