Choć mamy ledwie czwartek, w Krakowie odbyły się już dwie duże ceremonie rozdania nagród. Na gali otwarcia nagradzano zwycięzców konkursu ID FILMS. Wczoraj natomiast rozdano nagrody SCRIPT PRO, wyróżniające najbardziej obiecujących młodych scenarzystów.
Finał organizowanego przez Szkołę Wajdy oraz festiwal Off Plus Camera konkursu odbywał się w kinie Kijów. Główną Nagrodę HBO w wysokości 20 000 zł zdobył Dariusz Glazer za scenariusz pt. „Mur”. Druga Nagroda (12 000 zł) ufundowana przez Polski Instytut Sztuki Filmowej przypadła Henrykowi Dederce – autorowi tekstu „Format”. Trzecią Nagrodę (również ufundowaną przez PISF, w wysokości 8000 zł) otrzymały ex aequo Małgorzata Sobieszczańska za scenariusz „Zgoda” i Marta Matuszak za tekst „W noc”. Poza wymienionymi nagrodami finaliści otrzymają stypendia twórcze PISF.
„Electrick children”, fot. Off Plus Camera
Zwieńczeniem gali był premierowy pokaz najnowszego filmu Rolanda Joffé "Gdy budzą się demony", który przygląda się początkom powstawania organizacji Opus Dei. Pokaz zaszczycił swoją obecnością goszczący w Krakowie twórca. Joffégo wyróżniono także w pozafilmowy sposób. Artysta odbierze dziś od prezydenta Krakowa honorowe klucze do bram miasta.
Nie tylko zwycięzcy SCRIPT PRO mieli dzień pełen emocji. Na szczęście nie zabrakło ich też widzom. W Konkursie “Wytyczanie Drogi” pojawiły się kolejne dwie propozycje, które wprowadziły do konkurencji nieznane dotąd emocje I perspektywy.
„Without” Marka Jacksona to chyba najbardziej „festiwalowy” spośród konkursowych filmów. 19-letnia Joslyn, podejmuje pracę jako opiekunka starszego mężczyzny cierpiącego na katatonię, podczas gdy jego rodzina wyjeżdża na urlop. Dom, w którym przebywają bohaterowie znajduje się na odseparowanej od świata wyspie, daleko od cywilizacji. Między dwojgiem bohaterów rozwija się złożona relacja. Pozbawiona nie tylko towarzystwa, ale i internetu oraz zasięgu w komórce - dziewczyna niepostrzeżenie przekracza granicę między tym co realne a wyobrażone. Wydaje jej się, że w domu zaczynają się dziać niezrozumiałe rzeczy, za co wini milczący staruszka. Na uwięzionego na wózku niemego mężczyznę Joslyn projektuje lęki i emocje, które generuje jej własny umysł. Dziewczyna coraz głębiej wnika w melancholijny świat nieprzepracowanych traum z przeszłości, seksualnych wątpliwości i własnego poczucia winy...
„Without” utrzymuje widza w ciągłym stanie skonfundowania, nie podając mu wskazówek ani odpowiedzi. Ograniczona przestrzeń akcji dodaje produkcji nieco teatralnego charakteru. W formułę dramatu psychologicznego reżyser wrzuca tropy z horroru i thrillera. „Without” to taki młody , nieopierzony daleki kuzyn „Wstrętu” Romana Polańskiego. Jest w nim obietnica wspaniałej przyszłości reżysera, ale też widać wszystkie pułapki, w które może on wpaść.
Niektórym ta pełna niedopowiedzeń i niewiadomych podróż wgłąb ludzkiej psychiki może wydać się nieco pretensjonalna. Jednocześnie to chyba najbardziej utytułowana produkcja spośród wszystkich walczących w konkursie. Film został nagrodzony Specjalną Nagrodą Jury na Slamdance Film Festival, wyróżniano go także na festiwalach na Florydzie, w Atlancie i w Hamptons. W 2012 roku otrzymał też prestiżową nagrodę Independent Spirit Award. Mark Jackson został natomiast doceniony jako najlepszy reżyser na festiwalu filmowym w Tesalonikach.
Rebecca Thomas pokazała krakowskiej publiczności „Electrick children”, który spotkał się z bardzo entuzjastyczną reakcją. Film oparty jest na wariackiej koncepcji zapłodnienia przez muzykę. Piętnastoletnia Rachel (zachwycająca Julia Garner) żyje w mormońskiej osadzie położonej gdzieś w stanie Utah. Pewnego dnia słucha potajemnie niebieskiej kasety z popową piosenką a niedługo później odkrywa, że nosi w sobie nowe życie... Jednak jej tłumaczenia o fluidach płynących z odtwarzacza kaset i niepokalanym poczęciu nie spotykają się ze zrozumieniem społeczności. Zmuszona do mającego pokryć hańbę błyskawicznego małżeństwa dziewczyna ucieka do Las Vegas, by odnaleźć właściciela aksamitnego głosu z kasety, z którego właścicielem, jak sądzi, jest w ciąży.
Thomas sama jest mormonką, jednak udaje się jej ominąć rafy nadmiernej idealizacji czy krytyki tego stylu życia. Skupia się nie na ideologii, a historii. A ta jest niezwykle bogata! Reżyserka ma wspaniałe wyczucie sytuacyjnego humoru, bezbrzeżną wyobraźnię i wrażliwość. A także doskonałe oko, bo film jest przepięknie zrealizowany, jego wizualny język świetnie komponuje się z klimatem narracji. „Electrick children”, prezentowane wcześniej m.in. na Berlinale, pełne jest uroku, niewymuszonego humoru, ale też małych wzruszeń. To jak dotąd jeden z lepiej napisanych filmów Konkursu, który mimo pozornie lżejszej formuły dotyka zagadnień kluczowych.
Trudno jednak ocenić, który z tych filmów bardziej spodobał się jurorom, podobnie jak przewidzieć jaki werdykt podejmą pod koniec festiwalu. Czy będzie to coś poważnego, jak np. „Sulla strada di casa” czy Without”? Czy nie odstraszy ich lekkość „Electrick children” lub „A woman in a spetic tank? To grupa niezwykle utytułowanych i utalentowanych ludzi, jednak tak różnorodna, że nawet wróżenie z fusów nie pomogłoby zajrzeć im do głów.
Jak co dzień po seansach odbyły się także spotkania z twórcami. Po seansie "Big Love" odbyła się emocjonująca rozmowa z Barbarą Białowąs. Na pytania widzów odpowiadali także Celine Schamma („Tomboy”), Rebecca Thomas („Elektrick Children”) i Emiliano Corapi („Sulla strada di casa”).