PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU
Agnieszka Holland
URODZONA: 28 listopad 1948, Warszawa
Członkini Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 PION REŻYSERSKI (36)
2023
Zielona granica
Reżyser
2020
Szarlatan
Reżyser
2019
Obywatel Jones
Reżyser
2017
Pokot
Reżyser
2013
Gorejący krzew
Reżyser
2011
W ciemności
Reżyser
2010
Treme (serial)
Reżyser
2009
Janosik. Prawdziwa historia
Reżyser
2006
Kopia Mistrza
Reżyser
2006
Historia Gwen Araujo
Reżyser
2002
Julia wraca do domu
Reżyser
2001
Strzał w serce
Reżyser
2001
Golden Dreams
Reżyser
1999
Trzeci cud
Reżyser
1997
Plac Waszyngtona
Reżyser
1995
Całkowite zaćmienie
Reżyser
1993
Tajemniczy ogród
Reżyser
1992
Olivier, Olivier
Reżyser
1991
Largo desolato
Reżyser
1990
Europa, Europa
Reżyser
1988
Zabić księdza
Reżyser
1985
Gorzkie żniwa
Reżyser
1985
Czapski
Reżyser
1985
Kultura
Reżyser
1982
Pocztówki z Paryża
Reżyser
1981
Kobieta samotna (TV)
Reżyser
1980
Gorączka
Reżyser
1978
Aktorzy prowincjonalni
Reżyser
1977
Zdjęcia próbne
Reżyser
1977
Coś za coś
Reżyser
1976
Niedzielne dzieci
Reżyser
1975
Wieczór u Abdona (TV)
Reżyser
1975
Obrazki z życia
Reżyser
1973
Iluminacja
Współpraca
1973
Listy naszych czytelników
II Reżyser
1969
Grzech Boga
Reżyser
 SCENARIUSZ (35)
2023
Zielona granica
Scenariusz
2017
Pokot
Scenariusz
2015
Córka
Opieka artystyczna
2012
I była miłość w getcie...
Scenariusz
2011
Ki
Opieka artystyczna
2009
Enen
Współpraca scenariuszowa
2006
Kopia Mistrza
Scenariusz
2002
Julia wraca do domu
Scenariusz
1993
Trzy kolory: Niebieski
Współpraca scenariuszowa
1992
Olivier, Olivier
Scenariusz
1991
Largo desolato
Scenariusz
1990
Korczak
Scenariusz
1990
Europa, Europa
Scenariusz
1988
Zabić księdza
Scenariusz
1988
Biesy
Współpraca scenariuszowa
1988
Przyjaciółka
Scenariusz
1987
Anna
Scenariusz
1985
Gorzkie żniwa
Scenariusz
1985
Czapski
Scenariusz
1985
Kultura
Scenariusz
1983
Danton
Współpraca scenariuszowa
1983
Miłość w Niemczech
Scenariusz
1982
Pocztówki z Paryża
Scenariusz
1981
Kobieta samotna (TV)
Scenariusz
1981
Mężczyzna niepotrzebny
Scenariusz
1981
Mężczyzna niepotrzebny!
Scenariusz
1978
Aktorzy prowincjonalni
Scenariusz
1978
Bez znieczulenia
Scenariusz
1978
Okruch lustra
Scenariusz
1978
Zwycięzcy
Scenariusz
1977
Zdjęcia próbne
Scenariusz
1977
Coś za coś
Scenariusz
1976
Niedzielne dzieci
Scenariusz
1975
Wieczór u Abdona (TV)
Scenariusz
1969
Grzech Boga
Scenariusz
 AKTORKA (8)
2017
Proces: Federacja Rosyjska vs Oleg Sencow
Ona Sama
2016
Droga do mistrzostwa
(bohater filmu)
2013
Powrót Agnieszki H.
2008
Boisko bezdomnych
kobieta na Dworcu Centralnym; nie występuje w napisach
1982
Przesłuchanie
Witkowska
1978
Okruch lustra
1976
Blizna
Hania, sekretarka Bednarza
1974
Pozwólcie nam do woli fruwać nad ogrodem
literatka na zjeździe
 PRODUKCJA (1)
2008
Boisko bezdomnych
Producent
Opis
Reżyserka, scenarzystka, aktorka, tłumaczka, bliska przyjaciółka i współpracowniczka Krzysztofa Kieślowskiego oraz Andrzeja Wajdy, który – jak wyznała – w ciężkich chwilach chciał ją adoptować. Doktor honoris causa Uniwersytetu Brandeis w Wultham (Massachusetts) i Wydziału Filmu i Telewizji Akademii Sztuk Scenicznych (FAMU) w Pradze, przewodnicząca zarządu Europejskiej Akademii Filmowej.

Urodziła się w Warszawie, studiowała w Pradze, pracuje w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, we Francji, w Niemczech, Czechach, Słowacji oraz – oczywiście – w Polsce. Ma na swym koncie blisko czterdzieści filmów i seriali. Przyniosły jej istną lawinę nagród i wyróżnień, m.in. czeskie Lwy, polskie Orły, niemieckiego Niedźwiedzia, a także gdyńskie Złote Lwy i chicagowskie… Złote Zęby. Jej filmy trzykrotnie nominowano do Oscara, a „Europę, Europę” uhonorowano w Hollywood – Złotym Globem.

Jest absolwentką Wydziału Reżyserii FAMU w Pradze (1971). Jej filmem dyplomowym był „Grzech Boga” (1970), zainspirowany prozą Izaaka Babla. Pracę w kinematografii rozpoczęła jako asystentka Krzysztofa Zanussiego przy realizacji „Iluminacji” (1973). Jako reżyserka zadebiutowała średniometrażowym filmem telewizyjnym „Wieczór u Abdona” (1975), nastrojową ekranizacją opowiadania Jarosława Iwaszkiewicza, które rozgrywa się w latach dwudziestych ubiegłego wieku. Zanim nakręciła swój pierwszy pełnometrażowy film kinowy – „Aktorzy prowincjonalni” (1978), uczestniczyła w dwóch pracach zbiorowych, tworząc „Dziewczynę i «Akwariusa»” w nowelowych „Obrazkach z życia” (1975) – historię ucieczki z domu nastolatki podążającej za swym muzycznym idolem, oraz współreżyserując – z Jerzym Domaradzkim i Pawłem Kędzierskim – „Zdjęcia próbne” (1976), interesującą opowieść o parze młodych ludzi usiłujących zagrać w filmie, a także zrealizowała samodzielnie dwa współczesne dramaty psychologiczne dla telewizji: „Niedzielne dzieci” (1976), w których poruszyła problem adopcji, i „Coś za coś” (1977) – wnikliwe studium małżeństwa bezdzietnego z wyboru.

„Aktorzy prowincjonalni” (Wielki Jantar w Koszalinie, nagroda FIPRESCI w Cannes), przenikliwa opowieść o prowincjonalnym zespole teatralnym przygotowującym wystawienie „Wyzwolenia” Stanisława Wyspiańskiego pod kierunkiem znanego reżysera ze stolicy, to bez wątpienia jeden z najciekawszych debiutów w dziejach polskiej kinematografii, który stał się zarazem czołowym dokonaniem niezwykle prężnego na przełomie lat siedemdziesiątych i osiemdziesiątych ubiegłego wieku kina moralnego niepokoju. Jego twórcy, często stosując popularną figurę retoryczną – pars pro toto – starali się wiarygodnie opowiadać o polskiej rzeczywistości tamtych lat. Dla widzów było jasne, że film „Aktorzy prowincjonalni” nie jest poświęcony wyłącznie lokalnym komediantom, a „Wodzirej” (1977) Feliksa Falka – inny sztandarowy tytuł tego kierunku – analizie rodzimego życia estradowego.

Kolejny film Agnieszki Holland – „Gorączka” (1980; Złote Lwy w Gdańsku, Srebrny Niedźwiedź dla Barbary Grabowskiej za główną rolę kobiecą w Berlinie, 1981) to efektowna ekranizacja „Dziejów jednego pocisku” Andrzeja Struga. Rewolucja 1905 roku. W konspiracyjnej pracowni powstaje bomba. Na każdego, kto się z nią zetknie, spadnie nieszczęście... I następny film – telewizyjna „Kobieta samotna” (1981; Nagroda Specjalna oraz laury aktorskie dla Marii Chwalibóg i Bogusława Lindy w Gdyni) – zmiana epoki, ale nie zmiana nastroju, coraz bardziej przygnębiającego. Ta opowieść o uczuciu dwojga – samotnie wychowującej dziecko listonoszce i młodym renciście – odtrąconych i boleśnie doświadczonych przez los ludzi to jeden z najczarniejszych obrazów życia w socjalistycznej Polsce.

Stan wojenny zastał reżyserkę za granicą. Postanowiła tam zostać, co spowodowało, że władze wojskowe uznały ją za wroga socjalistycznej ojczyzny. Kolejne filmy zaczęła więc realizować na obczyźnie: w Niemczech – „Gorzkie żniwa” (1985), we Francji – „Zabić księdza” (1988), „Europa, Europa” (1990), „Olivier, Olivier” (1991), „Całkowite zaćmienie” (1995), w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie (często w koprodukcji z kinematografiami zachodnimi) – „Tajemniczy ogród” (1993), „Plac Waszyngtona” (1997), „Trzeci cud” (1999), „Strzał w serce” (2001), „Julia wraca do domu” (2002), „Kopia mistrza” (2005).

Holland jest ponadto autorką wielu odcinków popularnych amerykańskich seriali telewizyjnych, m.in. „The Wire” (2004-2008), „Cold Case” (2004-2009), „Treme” (2010-1011), „The Killing” (2011-2012), „House of Cards” (2017), a także reżyserką miniserialu „Rosemary’s Baby” (2014). Dla rodzimej kinematografii nakręciła razem z córką Kasią Adamik – w koprodukcji z czeską, słowacką i węgierską – „Janosika. Prawdziwą historię” (2009), a dwa lata wcześniej – tym razem wspólnie z córką, siostrą Magdaleną Łazarkiewicz i Borysem Lankoszem – niezwykle udany współczesny serial polityczny „Ekipa” (2011).

„W ciemności” (2011), zrealizowana w koprodukcji polsko-kanadyjsko-niemieckiej dramatyczna opowieść o lwowiaku pomagającym ukrywać się w kanałach grupie Żydów z getta, przyniosła jej lawinę prestiżowych nagród (m.in. w Gdyni, Mar del Plata, Valladolid), z oscarową nominacją na czele (2012); „Pokot” (2017), efektowna ekranizacja bestsellerowej książki Olgi Tokarczuk „Prowadź swój pług przez kości umarłych” – nie mniej pokaźną kolekcję festiwalowych trofeów (m.in. w Berlinie, Chicago, Montrealu, Valladolid, Gdyni, Łagowie, Tarnowie).

Holland jest również autorką scenariuszy, które na ekran przenieśli inni twórcy, m.in. „Anny” (1987), amerykańskiego filmu Yurka Bogayevicza, oraz „Korczaka” (1990) Andrzeja Wajdy. Jako aktorka zagrała m.in. w „Bliźnie” (1976) Krzysztofa Kieślowskiego i „Przesłuchaniu” (1982) Ryszarda Bugajskiego.

„Najważniejsze są emocje” – często powtarza. A emocje są uniwersalne oraz ponadczasowe. I taka jest jej sztuka. Okazuje się, że również ponadgraniczna. Czesi stwierdzili, że nakręcony przez nią „Gorejący krzew” to najbardziej czeski z czeskich filmów, a mieszkańcy Nowego Orleanu, że tak znakomity i wiarygodny serial jak „Treme” mógł zrobić tylko czarnoskóry reżyser, który urodził się w ich mieście.

„Aktualne dla współczesnego widza są pytania dotyczące tożsamości, wolności, odwagi i poświęcenia dla idei – oraz ceny tego poświęcenia, pytania dotyczące tchórzostwa, tego, co jest bohaterstwem, kiedy bohater uznany jest przez społeczność, czy ludzie niepoddani totalitarnej presji równie łatwo decydują się na kompromisy” – powiedziała dla portalu Culture.pl przed pięciu laty. Te słowa nie straciły nic ze swej aktualności, czego dowodem choćby jej najnowszy serial – wyreżyserowany wspólnie z Kasią Adamik, Olgą Chajdas i Agnieszką Smoczyńską – „1983”.
Jerzy Armata
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll