Rozmowa z człowiekiem z szafy

Karol, młody mężczyzna, siedzi w szafie wspominając swoje dzieciństwo. Urodził się po śmierci ojca. Dla załamanej matki stał się obiektem niezwykle silnej, chorej i zaborczej miłości. Anna separuje chłopca od świata, nie posyła do szkoły. Karol nie widuje nikogo poza nią i listonoszką przynoszącą rentę. W okresie dojrzewania chłopca matka przeżywa psychiczny kryzys. Powtórnie wychodzi za mąż, a Karola oddaje do szkoły specjalnej. Wychowawca szkolny pomaga mu odnaleźć się w nieznanym świecie, uczy wiary we własne siły. Po ukończeniu szkoły Karol, pełen nadziei, rozpoczął życie w dużym mieście; znalazł mieszkanie i pracę w hotelowej kuchni. Niestety, próba wejścia w normalne życie kończy się klęską. Karol wraca do szafy, zamykając się symbolicznie przed nieprzyjaznym światem.
Debiut fabularny Mariusza Grzegorzka został dostrzeżony nie tylko dzięki niebanalnej treści.
Zwracają uwagę wnikliwe psychologicznie kreacje postaci Anny i Karola.