Polowanie na muchy

Trzydziestoparoletni Włodek prowadzi w biurze korespondencję w języku rosyjskim. Przed laty został wydalony ze studiów na rusycystyce. Wraz z żoną Hanką i kilkuletnim synem mieszka wspólnie z teściami. Jest mężczyzną lękliwym i zahukanym. Pewnego wieczoru wybiega z domu po papierosy i w młodzieżowym klubie poznaje Irenę, studentkę polonistyki. Młoda, ekspansywna dziewczyna uwodzi Włodka. Chce pomóc mu wyzwolić w sobie ukryte możliwości. Nakłania go, aby został tłumaczem literatury pięknej. Niestety, Włodek nie ma w tym kierunku żadnych zdolności. Irena jednak zupełnie tego nie widzi. Uważa, że każdy jej kochanek powinien być kimś niezwykłym. Na krótko przed poznaniem Włodka porzuciła nieudanego rzeźbiarza, który ją rozczarował. Włodek bierze w pracy urlop, a żonie mówi, że wyjeżdża na kongres. Przez kilka dni mieszka z Ireną. Jej stała obecność ma go inspirować do twórczego działania. Irena poznaje kochanka z poetą Ołubcem.
We trójkę wyjeżdżają do Nieporętu. Znudzony nijakością Włodka poeta brutalnie go przepędza. Wówczas Irena próbuje zaprotegować rusycystę poprzez żonę redaktora popularnego tygodnika. Niestety, Włodek nie potrafi umiejętnie uwieść tej podstarzałej damy.
W czasopiśmie „Myśli Młodych” jego próby tłumaczeń zostają uznane za niedobre. Despotyczna Irena budzi we Włodku strach i niechęć. Bohater wraca do domu i we śnie dusi swą demoniczną kochankę. Niespodziewanie żona Włodka zaczyna przejawiać podobne aspiracje. Chce uczynić z niego wybitnego tłumacza. Włodek, prześladowany teraz przez dwie kobiety, nie umie znaleźć wyjścia z sytuacji. Tęskni do spokoju i dawnej, nijakiej egzystencji.
Komedia. Współczesny mężczyzna zagubiony w świecie agresywnych kobiet. Ironiczne spojrzenie na skutki emancypacji. Kobiety przejmują role męskie, pełnią kierownicze stanowiska i wybierają sobie partnerów. Mężczyźni zaś stają się coraz bardziej bezwolni i godni politowania.