Stowarzyszenie Umarłych Poetów

Rok 1959. Rozpoczyna się kolejny rok szkolny w prywatnej, męskiej Akademii Weltona, której przyświecają cztery fundamentalne zasady: Tradycja, Honor, Dyscyplina i Doskonałość. W tej ekskluzywnej uczelni pracę rozpoczyna jej były absolwent, a teraz profesor literatury, John Keating. Ekscentryczny nauczyciel wprowadza do szkoły ducha poezji, radości życia i samodzielnego myślenia. Zainspirowani przez niego chłopcy reaktywują Stowarzyszenie Umarłych Poetów - sekretną organizację, w której odkrywają i delektują się pięknem zapomnianych utworów, a także marzą
o wolności i realizacji młodzieżowego buntu. Hołdują zasadzie: carpe diem - chwytaj dzień, chwytaj chwilę. Jeden
z uczniów, wrażliwy, acz bardzo zdolny Neil zakochuje się w teatrze. Jego marzeniem staje się aktorstwo. Wbrew zakazowi ze strony bezwzględnego i zaborczego ojca, chłopak występuje w sztuce Szekspira "Sen nocy letniej". Ojciec dowiaduje się o niesubordynacji syna. Za karę planuje usunąć go z Welton. Tej samej nocy Neil popełnia samobójstwo. O pośrednie doprowadzenie do tej tragedii zostaje oskarżony John Keating. Zostaje usunięty z uczelni, mimo że jego uczniowie stoją za nim murem. Żegnając go podczas ostatniego spotkania w klasie zwracają się do niego tak jak on tego pragnął, czyli : Kapitanie - w nawiązaniu do jego ulubionego wiersza "O Captain! My Captain!" autorstwa Walta Whitmana.

"Stowarzyszenie Umarłych Poetów" nakręcił Peter Weir. W rolach głównych wystąpili: Robin Williams (John Keating), Robert Sean Leonard (Neil Perry) i Ethan Hawke (Todd Anderson). Na podstawie nagrodzonego Oscarem (1989) scenariusza autorstwa Toma Schulmana, Nancy H. Kleinbaum napisała książkę pod identycznym tytułem. Film otrzymał ponadto trzy nominacje do Oscara: za najlepszy film, reżyserię i pierwszoplanową rolę męską ((tę ostatnią oczywiście dla Robina Williamsa) oraz m.in. francuskiego Cezara za najlepszy film zagraniczny i nagrodę Brytyjskiej Akademii Filmu i Telewizji (BAFTA) za najlepszy film 1990 roku.