Constans

Po ukończeniu technikum i odbyciu służby wojskowej Witek, dzięki protekcji kolegi zmarłego ojca-taternika, dostaje atrakcyjną posadę w przedsiębiorstwie organizacji wystaw zagranicznych. Jako wolny słuchacz chodzi też na uniwersyteckie wykłady z matematyki, gdzie wyróżnia się dociekliwością. Podczas wyjazdu służbowego widzi, że jego szef Mariusz dopuszcza się machinacji dewizowych. Po powrocie do kraju odwiedza w szpitalu umierającą matkę. Pielęgniarka wyjaśnia, że gdyby dał łapówkę, matka nie leżałaby na korytarzu. Matka umiera. Witek grozi Mariuszowi doniesieniem do dyrekcji. Tymczasem wraz z kolegą z wojska, Stefanem, planuje wyprawę w Himalaje. Tuż przed odlotem do Azji celnik znajduje w jego kurtce ukryte dolary. Na nic nie zdają się wyjaśnienia, że ktoś je podłożył Witkowi. Traci posadę, zamieszkuje z Grażyną. Zarabia na życie pracami wysokościowymi. Podczas remontu starej kamienicy pod obtłukiwane bryły gruzu wbiega dziecko. Rozlega się przerażony krzyk dziecka i bezsilny ryk Witka.
Młody, uczciwy bohater szukający w życiu stałych wartości nie potrafi znaleźć dla siebie miejsca w zakłamanej polskiej rzeczywistości końca lat siedemdziesiątych.