- Z reżyserami bywa tak, że są przyzwyczajeni do ostatniego wizerunku aktora. Jak się zagrało papieża, to są propozycje ról w sutannach, a jak fajtłapę, to otrzymuje się właśnie tego typu propozycje. Tymczasem ja czekam wtedy na postać skrajną. A Brunner, to była rola marzenie! – mówi Piotr Adamczyk.
Rolą w wojennym thrillerze „Hans Kloss. Stawka większa niż śmierć”, Adamczyk zrywa ostatecznie z wizerunkiem świętego polskiego kina. Zagrany przez niego przeciwnik agenta J-23, sturmbannführer Hermann Brunner, to bezlitosny sadysta, szwarccharakter rodem z filmów Tarantino. O słuszności tego porównania przekonuje zresztą sam aktor: Kiedy pierwszy raz przyjechałem do Malborka i zobaczyłem ten tłum Niemców i maszyny z drugiej wojny światowej, to miałem wrażenie, że to Tarantino kręci kolejną część „Bękartów wojny”, tymczasem była to „Stawka większa niż śmierć” Patryka Vegi. – wspomina aktor.
Patryk Vega nie ma wątpliwości, że podjęte przez niego decyzje obsadowe, okazały się strzałem w dziesiątkę: W polskim kinie pokutuje niestety obsadzenie po tzw. warunkach fizycznych. Idąc tym tropem powinniśmy obsadzić Tomasza Kota w roli Brunnera, a Adamczyk powinien być Klossem, bo jest blondynem. Zdecydowaliśmy się zrobić coś zupełnie innego i dało to niesamowity efekt.
Na własnej skórze przekonał się o tym Tomasz Kot. Kiedy odtwórca Klossa po raz pierwszy pojawił się na planie „Stawki”, nie rozpoznał Adamczyka w roli Brunnera. A bezpośrednio przed filmem Vegi występował wraz z nim w spektaklu „Smuteczek, czyli Ostatni Naiwni” w reżyserii Macieja Stuhra. - Podszedłem do niego i… przedstawiłem się. Dopiero jak na mnie spojrzał, coś mnie tknęło. Byłem w szoku, że można tak zmienić faceta. – wspomina Kot pierwsze spotkanie ze swoim filmowym antagonistą.