Dystrybucja filmowa. Od kina do streamingu

W czasach pandemicznych, gdy kina pozamykano, ukazała się interesująca książka zatytułowana „Dystrybucja filmowa”, podkreślająca, że oczywiście oglądane treści są ważne, ale nie mniej istotne są także warunki ich przyswajania, czyli czas, miejsce i nośnik. Bo bywały czasy – choć większość kinomanów tego nie pamięta (jak wskazują ostatnio przeprowadzone badania przez Nielsen Polska, prawie połowę [47%] populacji widowni kinowej stanowią tzw. millenialsi, czyli osoby w wieku 21-34 lata) – w których funkcjonowała u nas jedynie państwowa dystrybucja filmów, na ekranach pojawiało się tylko kilka premier zachodnich miesięcznie, działał jeden kanał telewizyjny (czarno-biały), a by dostać karnet na ekskluzywne Konfrontacje, przeprowadzane w wielkich miastach, czyli Przegląd Filmów Świata (w równych proporcjach 50% filmów z krajów kapitalistycznych i 50% z socjalistycznych), trzeba było odstać nockę przed punktami przedsprzedaży. Potem wręcz lawinowo przyszły do nas rewolucje technologiczne. I ustrojowe także. Dynamicznie zaczęła rozwijać się telewizja, rynek VHS i DVD, nadciągnął Internet, telefonia komórkowe itp., itd. Monopol państwa w produkcji i dystrybucji, nie tylko filmowej – ale dóbr wszelakich – został złamany. I te wszelakie dobra przybliżyły się do nas na wyciągniecie ręki. Nic tylko konsumować. Jeśli tylko mamy kasę, no i czas. Kasę wydaje się szybko, gorzej z czasem, dużo pożera go sam wybór, bo przecież widomo, że „osiołkowi w żłobie dano”…

O tym wszystkim piszą autorzy „Dystrybucji filmowej”, której podtytuł brzmi „Od kina do streamingu”. A czynią to wieloaspektowo, przy tym fachowo i atrakcyjnie. Mamy w tej książce interesujący opis historii filmowej dystrybucji (Maciej Gil – Zarys historii kin studyjnych w Polsce 1959-2019), mamy przedstawienie różnych aspektów jej dnia dzisiejszego i prognoz na przyszłość (Anna Wróblewska – Festiwale filmowe jako ścieżka do widza: Gdynia, Nowe Horyzonty, Millennium Docs Against Gravity), mamy część teoretyczną (Karolina Mróz – Prosument – zmiana koncepcji widza), ale i spojrzenie praktyczne (Maria Magdalena Gierat – Moje autorskie kino studyjne), mamy wreszcie różne formy wypowiedzi, od refleksji naukowej (Sławomir Rogowski – Dystrybucja utworów audiowizualnych w społeczeństwie kontentowym), poprzez popularnonaukową eseistykę (Marcin Adamczak, Sławomir Salomon – Kuszenie globalnego Hollywood. System holdbacks i sekwencyjność okien dystrybucyjnych a rozwój platform streamingowych), po rozmowę z wiodącymi na naszym rynku kiniarzami (Film artystyczny na rynku kinowym – rozmawiają Roman Gutek, Maciej Zabojszcz, Sławomir Rogowski i Anna Wróblewska).