Rafael Lewandowski – między Francją a Polską

Urodził się w Reims, pochodzi z polsko-francuskiej rodziny, syn artysty malarza i nauczycielki. Jako nastolatek realizował filmy amatorskie. Jest absolwentem Wydziału Kinematograficznego paryskiej Sorbony oraz Wydziału Reżyserii tamtejszej szkoły filmowej La Fémis. Jako asystent pracował na planie zarówno filmów fabularnych, jak i reklamowych.

Ma na swym koncie wiele etiud fabularnych oraz krótko- i pełnometrażowych dokumentów produkcji francuskiej, polskiej czy polsko-francuskiej, m.in. nagrodzoną na festiwalu w Traces de Vies w Vic-le-Comte – „Celę” (1996), „Cień na duszy” (1998), „Audiences” (2000), „W cieniu Don Giovanniego” (2003), „Piosenkę i życie” (2006), „Dzieci Solidarności” (2006), „Sztukę milczenia” (2008), „Bye, Bye Dublin” (2010), „Minkowski / Saga” (2013), „Z dala od orkiestry” (2017). We Francji sfilmował – dla USC Shoah Foundation Institute for Visual History and Education Stevena Spielberga – ponad 80 relacji osób, które przeżyły Holocaust.

W 2010 roku zadebiutował pełnometrażową fabuła „Kret”, z Marianem Dziędzielem i Borysem Szycem w rolach głównych. Ten film przyniósł Dziędzielowi nagrody w Gdyni i Wrześni, Szycowi w Montrealu, a reżyserowi w Arras, Los Angeles, Koszalinie, Katowicach i Wrześni, jak również Paszport „Polityki” za „oryginalną i unikającą schematów próbę zmierzenia się z tematem polskiej lustracji i zła, które przechodzi z pokolenia na pokolenie”.

W 2015 roku minister kultury i sztuki Francji uhonorował Lewandowskiego prestiżowym francuskim odznaczeniem Ordre des Arts et des Lettres.