"Bobry". Polski off w kinie

Od 2013 roku "Bobry" jeżdżą od festiwalu do festiwalu, zdobywając wyróżnienia i nagrody, m.in. główny laur na Festiwalu Filmów Optymistycznych „Multimedia Happy End” w Rzeszowie. Film był również pokazywany w sekcji niezależnej na festiwalu w Gdyni w 2013 roku. To pełnometrażowa czarna komedia, sprawnie zrealizowana i zagrana, z  pure-nonsensowym humorem. Nietrudno doszukać się w niej charakterystycznych cech polskiego offu,  dystansu do świata i świadomej zabawy kinem.


"Bobry" to nazwa nieistniejącego już zespołu punkowego. Wydali jedno demo, po czym rozpadli się, a każdy z członków zapomniał o muzyce, marzeniach i wielkiej karierze. Marcin (Wojtek Solarz) wraca właśnie z Irlandii i z poczuciem porażki postanawia zakończyć swoje życie. Przed samobójstwem powstrzymuje go przypadkowe zdarzenie – ogłoszenie o sprzedaży jego starej gitary. Postanawia ją odzyskać oraz reaktywować zespół.  Odszukuje kumpli z zespołu: Klocka (Marcin Kabaj), którego sposobem na życie stało się handlowanie psychotropami wprost ze szpitala psychiatrycznego oraz Smroda (Sebastian Stankiewicz), który przejął rodzinny interes i prowadzi miejski szalet… Tymczasem za niedoszłym samobójcą podąża jeden  mrocznych żniwiarzy, wysłanników śmierci.  Kosiarz  (Robert Jarociński), który jeździ zdezelowanym czarnym karawanem, nie stroni od alkoholu i za wszelką cenę chce doprowadzić do śmierci chłopaka. Tylko w ten sposób Kosiarz może uwolnić się od nudnej pracy na Ziemi.


Wojciech Solarz w "Bobrach", fot. Spectator

  Reżyser, Hubert Gotkowski, jest współtwórcą rzeszowskiej grupy filmowej DDN i reżyserem niezależnej „Manny”, wyprodukowanej przez Macieja Ślesickiego. Scenariusz filmu napisał wraz z Marcinem Kabajem. -  Pomysł na film  o zdegenerowanym aniele śmierci wpadł mi dość przypadkiem. Pewnego dnia oglądałem jakiś film który podchodził do tematu śmierci dość standardowo. Wtedy pomyślałem, że jeszcze nigdy nie widziałem filmu, w którym postać śmierci była trochę inna od tej, którą znamy z bajek. A co, jakby moja śmierć była zdegenerowanym kombinatorem i alkoholikiem i nie tylko przekazywała dusze zmarłych dalej, ale w razie potrzeby sama sobie by taki dusze „organizowała? Tak powstał pierwszy szkic filmu z Kosiarzem – tłumaczy reżyser. Obaj scenarzyści podzielili się pracą. - Moja część scenariusza pierwotnie miała być paradokumentem o polskim zespole punkowym – tłumaczy Kabaj. - W młodości fascynowała mnie ta kultura. Byłem zaczytany w punkowych zinach, które publikowały wywiady z kapelami z całej Polski. Członkami tych zespołów były na prawdę barwne postacie - i tu podkreślę, takich ludzi już nie robią. Na przykład był wśród nich posiadacz jedynego w Polsce poprzecznego irokeza, albo gość który wyprowadzał co rano żelazko na spacer, żeby nie iść do wojska.  Ciągle chciałbym kiedyś zebrać do kupy wszystkie ziny z lat 90., przeczytać te wszystkie wywiady i nakręcić taki film o tych ludziach. 

Sebastian Stankiewicz, fot. Spectator

Jedną z ról kreuje Wojciech Solarz, skądinąd również utalentowany reżyser filmów niezależnych i laureat niezależnej Nagrody im. Jana Machulskiego za  osiągnięcia aktorskie w filmie offowym czyli w „Odwyku” Krzysztofa Jankowskiego. - Od samego początku bardzo chciałem, żeby zaangażować do filmu profesjonalnych aktorów, a główną rolę  trzymałem dla Wojtka Solarza, którego miałem przyjemność poznać kilka dobrych lat temu i od wtedy wiedziałem, że kiedyś napiszę film, w którym zagra główną rolę. Wiedziałem, że naszą jedyną kartą przetargową będzie dobry tekst, coś, co przykuje jego uwagę i  zaciekawi na tyle, żeby chciał go przeczytać w całości i w nim zagrać – mówi reżyser. Tak też się stało. Aktorzy: Wojciech Solarz, Robert Jarosiński i Sebastian Stankiewicz, od razu zdecydowali się na udział w filmie. - Staliśmy się od razu fanami tego scenariusza - mówił Jarociński. - Gdyby Hubert skończył reżyserię, to siedziałby teraz w warszawskiej knajpie i opowiadał, że ma świetny projekt i zrobiłby film, gdyby miał 4 mln zł. - To jeden z najlepiej skonstruowanych scenariuszy, jaki czytałem – mówi Wojciech Solarz.


Robert Jarociński, fot. Spectator

Zdjęcia do filmu trwały 17 dni. Reżyser podkreśla, że ogromne znaczenia dla utrzymania skromnego budżetu i dyscypliny produkcyjnej miał fakt, że pracowała przy nim profesjonalna kierowniczka produkcji - Marta Ragan i to, że udało pozyskać się sponsorów, m.in. firmę Sigma Computers. Producentem jest DDN Production. Film dystrybuuje firma „Spectator”.