Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Miloš Forman
URODZONY: 18 luty 1932, Časlav
Filmografia
PION REŻYSERSKI (12)
2006
Duchy Goi
Reżyser
1999
Człowiek z księżyca
Reżyser
1996
Skandalista Larry Flynt
Reżyser
1989
Valmont
Reżyser
1984
Amadeusz
Reżyser
1981
Ragtime
Reżyser
1979
Hair
Reżyser
1975
Lot nad kukułczym gniazdem
Reżyser
1973
Wizje ośmiu
Reżyser
1972
Tęsknię za Sonją Henie
Reżyser
1967
Pali się, moja panno
Reżyser
1965
Miłość blondynki
Reżyser
SCENARIUSZ (5)
2006
Duchy Goi
Scenariusz
1989
Valmont
Scenariusz
1972
Tęsknię za Sonją Henie
Scenariusz
1967
Pali się, moja panno
Scenariusz
1965
Miłość blondynki
Scenariusz
AKTOR (4)
2009
Milos Forman: Co cię nie zabije
(on sam)
2008
Chelsea on the Rocks
On sam
2000
Zakazany owoc
Ojciec Havel
1986
Zgaga
Dmitri
Opis
Czeski reżyser i scenarzysta, od 1968 pracujący w USA. Po śmierci rodziców w obozach koncentracyjnych, wychowywany przez krewnych, kolega szkolny przyszłego prezydenta Czech Vaclava Havla, w 1950 podjął studia scenopisarskie na praskiej FAMU, a następnie nawiązał współpracę z eksperymentalnym teatrem Laterna Magica. Jako reżyser zadebiutował średniometrażowym dokumentem „Konkurs” (1963) – relacją z fałszywego castingu na obsadę musicalu. Rok później przedstawił swój pierwszy film fabularny „Czarny Piotruś” (1964), zrealizowany wprawdzie na podstawie powieści Jaroslava Papouška, lecz oparty na improwizacji, udziale aktorów niezawodowych i dokumentalnej obserwacji środowiska, w jakim rozgrywa się jego akcja. Metoda ta, fundamentalna dla nurtu zwanego czeską Nową Falą, przyniosła zaskakujące rezultaty w filmach „Miłość blondynki” (1965, nominacja do Oscara) i „Pali się moja panno” (1967, nominacja do Oscara) – utrzymanych w tonie komedii przenikliwych analizach czeskiego społeczeństwa pod rządami komunistów. Po interwencji wojsk Układu Warszawskiego, mającej w 1968 zdusić tzw. Praską Wiosnę, Forman znalazł się za granicą, najpierw we Francji, a następnie w USA. Po źle przyjętym, mimo nagrody w Cannes, „Odlocie” (1971), zabłysnął przebojową ekranizacją powieści Kena Keseya „Lot nad kukułczym gniazdem” (1975), która jako drugi film w historii zdobył pięć najważniejszych Oscarów, w tym dla filmu roku i za reżyserię. Jeszcze większy sukces przyniosła mu zrealizowana częściowo w Pradze ekranizacja sztuki Petera Schaffera „Amadeusz” (1984) – laureatka ośmiu Oscarów (w tym dla filmu roku i za reżyserię). Realizowany równolegle z „Niebezpiecznymi związkami” Stephena Frearsa „Valmont” (1989) zakończył flirt Formana z wielką literaturą, reżyser ponownie zwrócił się w stronę współczesności, badając paradoksy świata mediów w filmach „Skandalista Larry Flynt” (1996, Złoty Niedźwiedź w Berlinie) oraz „Człowiek z księżyca” (1999, nagroda za reżyserię w Berlinie). W 2006 otrzymał nagrodę im. Akiry Kurosawy za całokształt twórczości na MFF w Tokio.
Konrad J. Zarębski
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024