Mary Pickford

Aktorka amerykańska, jedna z pierwszych gwiazd Hollywood. Urodziła się w rodzinie aktorskiej, jej brat Jack Pickford także został aktorem filmowym. Na scenie zadebiutowała jako sześciolatka, w 1909 zadebiutowała w filmie. W ciągu dwóch pierwszy lat swej filmowej aktywności wystąpiła w 100 filmach, część z nich reżyserował sam D.W. Griffith. Przed ukończeniem 20 roku życia wystąpiła ponad 170 filmach, co pozostało rekordem godnym Księgi Guinnessa. Stała się uosobieniem amerykańskiej dziewczyny w sąsiedztwa, w masowej wyobraźni na całe dekady pozostała uczynną nastolatką, która spieszy z pomocą sąsiadom lub rodzinie w godzinie próby. Tymczasem Pickford stała się młodą kobietą, świadomą nie tylko swego uroku, ale i posiadającą określone ambicje. Nie tylko w 1920 poślubiła Douglasa Fairbanksa, tworząc z nim wzorcowe hollywoodzkie stadło, mieszkające w rezydencji Pickfair, będącej ośrodkiem życia towarzyskiego, ale także była jedną z założycieli (wraz z 36innymi osobami – aktorami, reżyserami, scenarzystami, producentami i prawnikami). Rok wcześniej, w 1919, założyła wraz z Charlesem Chaplinem, D.W. Griffithem i Douglasem Fairbanksem wytwórnię United Artists, mającą realizować ambicje twórców, niezależnie od obowiązującego w Hollywood systemu producenckiego. W ramach działalności studia, w 1922 sprowadziła do Ameryki Ernsta Lubitscha, który filmem „Rosita” (1923) miał zmienić jej ekranowy wizerunek – na wampa, czego widownia nie chciała zaakceptować. W 1929 wystąpiła wraz z Douglasem Fairbanksem w „Poskromieniu złośnicy” Sama Taylora, jedynym wspólnym filmie, którego niepowodzenie doprowadziło do rozwodu, a w rezultacie zakończenia kariery filmowej w 1933 z imponująca liczbą blisko 250 tytułów. W 1952 jako ostatnia z założycieli United Artists wycofała swoje udziały, wycofując się tym samym z branży filmowej. W Za film „Kokietka” (1929) Sama Taylora otrzymała Oscara, w 1976 Akademia przyznała jej honorowego Oscara za wkład w rozwój kinematografii.