Manhattan

Isaac Davis jest nowojorskim scenarzystą telewizyjnych programów rozrywkowych, który marzy o karierze poważnego literata. Jego życie uczuciowe jest mocno skomplikowane: była (druga) żona, pozostająca obecnie w związku lesbijskim, straszy go wydaniem książki o ich małżeństwie, on zaś spotyka się z wrażliwą nastolatką, choć nie widzi perspektyw dla tego związku. Jego najbliższy przyjaciel nawiązuje romans ze znaną pisarką, co zagrażałoby jego małżeństwu, gdyby Isaac nie odbił mu kochanki. Nadchodzi moment, kiedy literat staje przed koniecznością podjęcia wyboru, czy zająć się pracą pisarską w pełnym wymiarze i porzucić dotychczasowy krąg przyjaciół, czy też zarzucić marzenie o wielkiej literaturze. Wiąże się to z kolejnym odkryciem: być może ludzi wokół nie są dość ciekawi, ale Isaac nie potrafi bez nich egzystować.

Nostalgiczne spojrzenie na Nowy Jork za pośrednictwem czarno-białych zdjęć Gordona Willisa, ilustrowanych muzyką George’a Gershwina. Na takim tle rozgrywa się dramat (a raczej tragikomedia, zważywszy egocentryzm głównej postaci) intelektualisty, który czerpie siły z atmosfery tego miejsca, choć jednocześnie zdaje sobie sprawę, jak bardzo go to miasto ogranicza. Neurotyk w miejscu magicznym – to alter ego Woody Allena, który zresztą po raz kolejny zagrał głównego bohatera swego filmu, a zarazem klucz do zrozumienia paradoksów, jakie rodzie życie w tym mieście – urzekającym i przerażającym zarazem. Film buył nominowany do dwóch Oscarów, w tym za scenariusz.