13. Dwa Brzegi. Polskie wiersze filmowe

- Poeci już od czasów powstania kina byli zafascynowani filmem. Obraz ma ogromną siłę, bo kino jest najważniejszą ze sztuk. Najstarszy zamieszczony w zbiorze wiersz pochodzi z 1909 roku, najmłodszy prezentowany w niej twórca urodził się w roku 1995. Ograniczałem się do poetów, ale w książce mamy też utwory krytyka Krzysztofa Mętraka i filmowca Jerzego Skolimowskiego - mówił Dariusz Foks.

Borys Skrzyński/SFP

Darek Foks ułożył antologię polskich wierszy, w których pojawiają się odniesienia do kina. Wyłania się z niej alternatywna historia polskiej poezji ostatnich stu kilkunastu lat. To najpełniejsza z dotychczasowych prób ukazania związków poezji polskiej z filmem. Na ogół te mniej lub bardziej intensywne relacje w poszczególnych tekstach są oczywiste, niekiedy jednak zostały przez autorki i autorów po mistrzowsku zaszyfrowane. Po lekturze i złamaniu kodów można zauważyć, że wzajemne oddziaływanie obu sztuk, wyraźnie widoczne już w chwili narodzin kina, wciąż nabiera mocy. Jednocześnie wszystko wskazuje na to, że rewolucyjne zmiany w definicjach poezji i filmu są dopiero przed nami, dlatego – z całym szacunkiem dla tradycji – ten wybór stara się zrobić duży krok w kierunku rozszerzenia pojęcia „wiersz filmowy”.

Darek Foks – poeta, prozaik, scenarzysta. Studiował scenariopisarstwo oraz organizację produkcji filmowej i telewizyjnej w Szkole Filmowej w Łodzi. W ostatnich latach opublikował „Historię kina polskiego” (2015), „Wołyń Bourne’a” (2016) i „Café Spitfire” (2018). Przygotowuje książkę „Być jak Robert Bresson. Unieruchomienie i wyciszenie historii w kinie minimalistycznym”.

 

13. Festiwal Filmu i Sztuki Dwa Brzegi potrwa do 4 sierpnia.