"Letnie przesilenie" od kwietnia w kinach

- Przeglądając stare fotografie rodzinne, natknąłem się na serię zdjęć przedstawiających moich dziadków i ojca wraz ze znajomymi, beztrosko bawiących się w płytkich wodach jakiejś rzeki. Fotografie zrobiono w 1943 roku. Te zdjęcia uzmysłowiły mi, jak płytko i stereotypowo patrzymy na czas drugiej wojny światowej. Wspomnienia okropności przesłaniają często fakt, że także wtedy ludzie usiłowali żyć normalnie. A normalnie żyć oznacza kochać, bawić się i cieszyć młodością. Nawet gdy obok, niemal za rogiem, dochodzi do monstrualnych zbrodni – opowiada Michał Rogalski, reżyser filmu "Letnie przesilenie", który będzie miał swoją kinową premierę 22 kwietnia 2016 roku.

"Letnie przesilenie" zdobyło Nagrodę za Najlepszy Scenariusz na 39. MFF w Montrealu, a na 40. Festiwalu Filmowym w Gdyni Nagrodę za Najlepszą Drugoplanową Rolę Kobiecą dla Marii Semotiuk, Nagrodę za Najlepsze Zdjęcia dla Jerzego Zielińskiego oraz Złote Kociaki – Nagrodę Młodzieżowej Rady Miasta. Obraz Rogalskiego wygrał też Konkurs Filmów Polskich, w ramach festiwalu filmowego Camerimage 2015 w Bydgoszczy. W rolach głównych w „Letnim przesileniu” wschodzące gwiazdy młodego pokolenia: Filip Piotrowicz („Wenecja”), Urszula Bogucka („Komornik”) i Maria Semotiuk („W ciemności”) wspierani przez Bartłomieja Topę („Drogówka”, „Pod Mocnym Aniołem”), Agnieszkę Krukównę („Korczak”, „Lista Schindlera”) oraz Krzysztofa Czeczota („Anatomia zła”). Muzykę skomponował Alexander Hacke – wybitny muzyk, który ma na swoim koncie m.in. ścieżkę dźwiękową do najgłośniejszego filmu Fatiha Akina „Głową w mur”.

 
Romek i Guido mają po siedemnaście lat i przed sobą całe życie. Ich marzenia nie różnią się od marzeń innych nastolatków – chcą słuchać muzyki, tańczyć swinga, umawiać się z dziewczynami. Gdyby nie okoliczności, mogliby być najlepszymi kumplami. Niestety, spotykają się w 1943 roku. Guido służy w oddziale niemieckiej żandarmerii stacjonującym na polskiej prowincji. W wolnych chwilach słucha zakazanych anglojęzycznych rozgłośni radiowych nadających jazz. Romek pomaga samotnej matce, pracując jako pomocnik maszynisty Leona, który transportuje puste wagony kolejowe z rampy dezynfekcyjnej znajdującego się w pobliżu obozu koncentracyjnego. Pewnego dnia Romek kradnie porzuconą na torach walizkę. W domu okazuje się, że są w niej płyty jazzowe i patefon. Romek chce zaimponować swojej koleżance i puszcza jej muzykę. Słyszy to przechodzący nieopodal Guido. Niemiecki żandarm przekrada się przez płot i wchodzi przez okno do mieszkania przerażonego Romka. Obaj nie przeczuwają jeszcze, że zmuszeni będą podjąć decyzje, które zupełnie odmienią ich życie.