[wideo] Celowo nawiązaliśmy do "Dekalogu" Kieślowskiego

- Mogliśmy nakręcić horror o szalonej spirytystce, ale tego nie chcieliśmy - zdradza Michał Englert, współscenarzysta i autor zdjęć do "Body/Ciało". - Cały film opowiedziany jest ironicznie. (...) Nawet w poważnych scenach terapii, gdy można by było płakać, niektórzy się uśmiechają. Uważam, że ta cała historia z zaświatami tylko pomogła bohaterom, (...) oni się wreszcie odnaleźli - dodaje Małgorzata Szumowska, reżyserka i współscenarzystka pierwszego od ponad dwóch dekad polskiego filmu nagrodzonego Srebrnym Niedźwiedziem na Berlinale.

- Od początku, już przy pisaniu scenariusza, Małgośce i Michałowi pomagał pan Konrad Jerzak z Polskiego Towarzystwa Studiów Spirytystycznych. Mnie pożyczył niezwykłą książkę, z której dowiedziałam się m.in. o różnych typach medium czy też, jakie poczucie mają osoby, które uważają, że są medium - mówi Maja Ostaszewska, odtwórczyni roli Anny w "Body/Ciało".


Akcja filmu toczy się tu i teraz w Warszawie. - Myśmy wybrali bohaterów, którzy dużo nie zarabiają, tylko właściwie poniżej, podejrzewam, średniej krajowej. To był celowy wybór. Bo jeżeli ja jeżdżę tramwajem - a mi się zdarza i jeżdżę - to widzę bardzo dużo takich osób, cały czas. I pomyślałam sobie, że nikt nie sportretował w ten sposób rzeczywistości polskiej. (...) Ta rzeczywistość istnieje i nikt jej nie opisał. Myśmy na nią skierowali swoją kamerę - przyznaje Szumowska.