100 lat polskiego filmu. Jadzia

JADWIGA SMOSARSKA. ROZMOWA PO PREMIERZE "GRZESZNEJ MIŁOŚCI", "KURIER FILMOWY" NR2, 20X1929

Pracowałam niemal sama, ze straszliwym poczuciem odpowiedzialności na mnie ciążącej, że muszę reprezentować dla Polski wszystko, co jest w dziedzinie filmu. Obecnie odżyłam. (...) Dotąd musiałam pamiętać o tym, że pracuję – jedna za wszystkie; że filmy moje muszą do trzeć do najodleglejszych zakątków Polski, by tam wzruszać skromne, ubogie dziewczęta – ludzi pracy.

STEFANIA ZAHORSKA, "JADZIA", "WIADOMOŚCI LITERACKIE", 1936, NR41

[Ten] film całkiem demokratyczny, propaguje aktywność handlową i przemysłową oraz godziwą konkurencję z matrymonialnym rozwiązaniem. Akcja opiera się na walce dwóch przedsiębiorstw. (...) Brak szlachty i próżniactwa. Ze szlacheckich czasów pozostała jednak wysoka miara cnotliwości – mimo wielorakich sportów wodnych niema ani jednej kobiety w kostiumie kąpielowym. W związku ze zmianą środowiska społecznego, w którym toczy się akcja, pani Smosarska zmieniła aparycję: ze słodko-sentymentalnej stała się pełna temperamentu i aktywności.