Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
Takeshi Kitano
URODZONY: 18 styczeń 1947, Tokio
Filmografia
AKTOR (17)
2017
Ghost in the Shell
Daisuke Aramaki
2012
Outrage Beyond
Otomo
2010
Wściekłość
Ôtomo
2008
Achilles i żółw
Machisu Kuramochi
2007
Kocham kino
Operator Kinowy (segment "Rencontre uniq
2005
Takeshis'
Beat Takeshi / Mr. Kitano
2004
Izo
2004
Blood and Bones
Shun-pei Kim
2003
Zatoichi
Zatôichi (jako Beat Takeshi)
2000
Brat
Aniki Yamamoto
2000
Battle Royale
Kitano-sensei
1999
Kikujiro
Kikujiro
1999
Tabu
Kapitan Toshizo Hijikata
1997
Hana-bi
Yoshitaka Nishi
1995
Johnny Mnemonic
Takahashi
1993
Sonatina
Aniki Murakawa
1983
Wesołych Świąt pułkowniku Lawrence
Sier. Gengo Hara
PION REŻYSERSKI (10)
2012
Outrage Beyond
Reżyser
2010
Wściekłość
Reżyser
2008
Achilles i żółw
Reżyser
2007
Kocham kino
Reżyser
2005
Takeshis'
Reżyser
2003
Zatoichi
Reżyser
2000
Brat
Reżyser
1999
Kikujiro
Reżyser
1997
Hana-bi
Reżyser
1993
Sonatina
Reżyser
SCENARIUSZ (9)
2012
Outrage Beyond
Scenariusz
2010
Wściekłość
Scenariusz
2008
Achilles i żółw
Scenariusz
2005
Takeshis'
Scenariusz
2003
Zatoichi
Scenariusz
2000
Brat
Scenariusz
1999
Kikujiro
Scenariusz
1997
Hana-bi
Scenariusz
1993
Sonatina
Scenariusz
MONTAŻ (7)
2010
Wściekłość
Montaż
2008
Achilles i żółw
Montaż
2005
Takeshis'
Montaż
2003
Zatoichi
Montaż
2000
Brat
Montaż
1999
Kikujiro
Montaż
1993
Sonatina
Montaż
PRODUKCJA (2)
2010
Wściekłość
Producent wykonawczy
2007
Kocham kino
Producent
Opis
Japoński aktor, reżyser i scenarzysta. Nie ukończył studiów inżynierskich, zarabiał na życie jako windziarz w nocnym klubie, gdzie pewnego dnia zastąpił na scenie chorego wykonawcę. W 1972 przyjął przydomek Beat Takeshi, pod którym zaczął występować na estradzie, a także w radiu, telewizji i filmie. Wyspecjalizowany w rolach policjantów i gangsterów, niestroniący jednocześnie od ról komediowych zyskał status gwiazdy, nazywanej japońskim Clintem Eastwoodem. Jako reżyser zadebiutował filmem gangsterskim „Krewki glina” (1989), odnosząc sukces komercyjny także następnymi utworami, m.in. „Dzieciaki wracają” (1996), „Kukujiro” (1999). Po wypadku motocyklowym, zmuszony do długotrwałej rehabilitacji, zmienia swoje podejście do kina, odnosząc sukces refleksyjnym studium kondycji współczesnego człowieka „Hana-Bi” (1997, Złoty Lew w Wenecji), by później konsekwentnie pójść drogą filmowego eksperymentu, nawet w ramach tradycyjnych gatunków jak film gangsterski „Brat” (2000) czy widowisko samurajskie „Zatoichi” (2003, nagroda za reżyserię w Wenecji). Niezmiennie popularny jako aktor grywa we własnych filmach, jak też w głośnych produkcjach japońskich („Tabu” 1999) i realizacjach międzynarodowych („Wesołych Świąt, pułkowniku Lawrence” 1982, „Johnny Mnomonic” 1994).
Konrad J. Zarębski
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024