PORTAL
start
Aktualności
Filmy polskie
Box office
Baza wiedzy
Książki filmowe
Dokument
Scenarzyści
Po godzinach
Blogi
Konkursy
SFP
start
Wydarzenia
Komunikaty
Pożegnania
Zostań członkiem SFP
Informacje
Dla członków SFP
Kontakt
ZAPA
www.zapa.org.pl
Komunikaty
Informacje
Zapisy do ZAPA
Kontakt
KINO KULTURA
www.kinokultura.pl
Aktualności
Informacje
Repertuar
Kontakt
STUDIO MUNKA
www.studiomunka.pl
Aktualności
Informacje
Zgłoś projekt
Kontakt
AKTORZY POLSCY
www.aktorzypolscy.pl
Aktualności
Informacje
Szukaj
Kontakt
FILMOWCY POLSCY
www.filmowcypolscy.pl
Aktualnosci
Informacje
Szukaj
Kontakt
MAGAZYN FILMOWY
start
O magazynie
Kontakt
STARA ŁAŹNIA
www.restauracjalaznia.pl
Aktualności
Informacje
Rezerwacja
Kontakt
PKMW
start
Aktualności
Filmy
O programie
Kontakt
Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
MENU

Halina Prugar-Ketling

Halina Prugar-Ketling
Członkini Stowarzyszenia Filmowców Polskich
Filmografia
 MONTAŻ (75)
1992
Sprawa kobiet
Montaż
1991
Niech żyje miłość
Montaż
1991
Panny i wdowy
Montaż
1990
Piggate
Montaż
1988
Piłkarski poker
Montaż
1988
Biesy
Montaż
1986
Maskarada
Montaż
1986
Weryfikacja
Montaż
1985
Jezioro Bodeńskie
Montaż
1985
Kronika wypadków miłosnych
Montaż
1984
Baryton
Montaż
1984
Zabawa w chowanego
Montaż
1983
Danton
Montaż
1983
Miłość w Niemczech
Montaż
1981
Człowiek z żelaza
Montaż
1980
Jachtem donikąd
Montaż
1979
Dyrygent
Montaż
1979
Panny z Wilka
Montaż
1979
Pogoda domu niechaj będzie z Tobą...
Montaż
1978
Bez znieczulenia
Montaż
1978
Znaki zodiaku
Montaż
1978
Zaproszenie do wnętrza
Montaż
1978
Justyna
Montaż
1976
Człowiek z marmuru
Montaż
1976
Umarła klasa. Seans T. Kantora
Montaż
1975
Skazany
Montaż
1974
Zapis zbrodni
Montaż
1974
Ziemia obiecana
Montaż
1973
W dwa lata po decyzjach. Raport w sprawie elektroniki
Montaż
1973
Wypracowanie nie na temat
Montaż
1973
Sobie król
Montaż
1973
Żółw
Montaż
1972
Wesele
Montaż
1971
Agent nr 1
Montaż
1971
Trzecia część nocy
Montaż
1970
Brzezina
Montaż
1970
Krajobraz po bitwie
Montaż
1969
Polowanie na muchy
Montaż
1969
Gościniec
Montaż
1969
Świadectwo urodzenia
Montaż
1968
Przekładaniec (TV)
Montaż
1968
Urodzeni w niedzielę
Montaż
1968
Wszystko na sprzedaż
Montaż
1967
Być
Montaż
1967
Dzień X
Montaż
1967
Samotność
Montaż
1967
Pociągiem przyjaźni do ZSRR
Montaż
1965
Miejsce dla jednego
Montaż
1965
Matura
Montaż
1964
Pożegnanie z ojczyzną
Montaż
1964
Wieś jak z obrazka
Montaż
1964
Opera przyjedzie o 19-ej
Montaż
1962
Agronom
Montaż
1962
Dachy
Montaż
1962
Estrada-62
Montaż
1962
Jan Sebastian Bach - koncert
Montaż
1962
Ssaki
Montaż
1961
Chwila tańca
Montaż
1961
Kulisy bajki
Montaż
1961
Po dwudziestu latach
Montaż
1961
Śladami Józefa Wieczorka
Montaż
1961
Nóż w wodzie
Montaż
1961
Trzecia strona rampy
Montaż
1960
Budownictwo wielkopłytowe
Montaż
1960
Baloniki
Montaż
1960
Dojeżdżamy
Montaż
1959
Zielona bariera
Montaż
1959
Muzyka nocą
Montaż
1959
Sława Przybylska. Koncert telewizyjna
Montaż
1959
Wanda Wiłkomirska. Koncert telewizyjny
Montaż
1959
Olga Sawicka i Bogdan Bulder. Koncert telewizyjny.
Montaż
1958
Kantyczka z drewna
Montaż
1958
Na przykład Kołobrzeg
Montaż
1958
Pożary
Montaż
1956
Współczesna architektura francuska
Montaż
 PION REŻYSERSKI (1)
1963
400 m/2 Raju
Współpraca
Opis
Ma na swym koncie montaż ponad stu filmów – fabularnych i dokumentalnych – wyreżyserowanych przez m.in. Romana Polańskiego, Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, Janusza Zaorskiego, Janusza Kijowskiego, a nade wszystko przez Andrzeja Wajdę.

A nic nie wskazywało, że na całe zawodowe życie zwiąże się z kinematografią, wszak po maturze wybrała studia filologiczne. „Studiowałam slawistykę na pierwszym roku Uniwersytetu, kiedy przyszedł do mnie znajomy z Łodzi, który pracował w Kronice Filmowej, i zaproponował pracę w filmie. Slawistyka nie interesowała mnie tak bardzo, więc skorzystałam z tej możliwości. Poszłam do wytwórni, tam zapytano mnie, czy mam talent do robót ręcznych, powiedziałam, że owszem” – wspomina w rozmowie z Pawłem Makowskim na łamach „Zeszytów rozmów z polskimi montażystami. O montażu przy kawie”.

W filmowych „robótkach ręcznych” zadebiutowała w warszawskiej Wytwórni Filmów Dokumentalnych, montując w 1956 roku trzy – jakże różnorodne pod względem treści, jak i formy – dokumenty: „Współczesna architektura francuska” Mieczysława Wiesiołka, „Uwaga dalmory” (o połowach dalekomorskich polskich kutrów rybackich) Sergiusza Sprudina i „1200000 izb” (o niedociągnięciach w rodzimym budownictwie mieszkaniowym) Aleksandra Minorskiego. Choć ma na swym koncie ponad pół setki dokumentów, w tym wiele niezwykle interesujących, jak choćby „Być” (1967) Mariusza Marzyńskiego (o artystach cyrkowych), „Urodzenie w niedzielę” (1968) Krzysztofa Gradowskiego (o tzw. dobrowolnych bezrobotnych) czy „Zaproszenie do wnętrza” (1978) Andrzeja Wajdy (o Ludwiku Zimmererze, korespondencie zachodnioniemieckiego radia, kolekcjonerze polskiej sztuki), głównym jej powołaniem stało się jednak kino fabularne.

A w fabule zaczynała naprawdę z wysokiego pułapu, bo od montażu „Ósmego dnia tygodnia” (1958) Aleksandra Forda, niewprowadzonego na ekrany, a odesłanego przez cenzurę na 25 lat leżakowania na półce. Tak więc pierwszą pełnometrażową fabułą zmontowaną przez Halinę Prugar, którą mogli zobaczyć widzowie, okazał się nie nowy tytuł szarej eminencji rodzimej kinematografii, za jaką uważany był Ford, a debiutancki film jej nadziei – „Nóż w wodzie” (1961) Romana Polańskiego, którego reżyser szczuty przez Władysława Gomułkę i jego partyjnych towarzyszy niebawem zdecydował się na emigrację (Prugar razem z Janiną Niedźwiedzką zmontowała jeszcze zrealizowane przez niego w Polsce rok później krótkometrażowe „Ssaki”).

Z bogatego dorobku fabularnego montażystki należy wymienić bez wątpienia: „Barierę” (1966) Jerzego Skolimowskiego, „Trzecią część nocy” (1971) Andrzeja Żuławskiego, „Zapis zbrodni” (1974) i „Skazanego” (1975) Andrzeja Trzosa-Rastawieckiego, „Baryton” (1984), „Jezioro Bodeńskie” (1985) „Piłkarskiego pokera” (1988) oraz „Panny i wdowy” (1991) Janusza Zaorskiego, „Maskaradę” (1986) Janusza Kijowskiego, ale nade wszystko filmy Andrzeja Wajdy, m.in. „Wszystko na sprzedaż” (1968), „Polowanie na muchy” (1969), „Krajobraz po bitwie” (1970), „Brzezinę” (1970), „Wesele” (1972), „Ziemię obiecaną” (1974; z Zofią Dwornik), „Człowieka z marmuru” (1976), „Bez znieczulenia” (1978), „Panny z Wilka” (1979), „Dyrygenta” (1979), „Człowieka z żelaza” (1981), „Dantona” (1982), „Miłość w Niemczech” (1983), „Kronikę wypadków miłosnych” (1985). Doprawdy imponujące!

„Montażu nauczyłam się na filmach Wajdy, bo pozwalał mi pracować samodzielnie. Człowiek najwięcej sam się nauczy, na swoich błędach i na samodzielnej pracy, a nie na tym, jak siedzi z reżyserem. Jestem mu bardzo wdzięczna za tę samodzielność, która pozwoliła mi twórczo wykonywać ten zawód” – wyznaje Prugar-Ketling we wspomnianej rozmowie z Pawłem Makowskim. I dodaje: „Montaż zawsze porównuję do pracy wydawcy książki, odpowiada temu angielskie słowo editor – tak się określa montażystę.
Reżyser i scenarzysta nadają treść, tworzą opowiadanie, a montażysta musi to wszystko wygładzić, stworzyć jedną wersję filmu, najbardziej zrozumiałą dla widza. Musi nadać mu rytm i odpowiedni nastrój. Tak to sobie wyobrażam. Zajrzałam do encyklopedii, by sprawdzić, co to jest montaż – napisano tam, że montaż to sklejanie dwóch ujęć. To nie ma nic do rzeczy, absolutnie”.
Jerzy Armata
opis redakcji
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024
Scroll