Zygfryd

Do małego miasteczka na krańcach Polski przyjeżdża w 1936 roku cyrk. Jego dyrektorem jest Waldo, żoną dyrektora woltyżerka Maria, która zdradza go z młodym akrobatą Zygfrydem. Podczas przedstawienia Zygfryd zwraca na siebie uwagę starszego pana, estety i humanisty. Stefan Drawicz ofiarowuje chłopcu swoją przyjaźń i miłość, otwiera przed nim świat kultury, uczy świadomej refleksji nad sensem własnego życia. Zygfrydowi przestaje wystarczać cyrk. Maria budzi niechęć, Waldo pogardę. Drawicz w swoim mieszkaniu prosi Zygfryda, by ten się rozebrał do naga, ponieważ chce go narysować.
Kiedy dotyka jego pleców, Zygfryd go odtrąca.
Drawicz uderza głową o kant biurka. Akrobata, przekonany, że go zabił, ucieka. Podczas wieczornego przedstawienia dostrzega Drawicza na widowni, traci równowagę i spada. Cyrk odjeżdża, sparaliżowany Zygfryd przebywa w mieszkaniu Drawicza, który jednak stracił dlań zainteresowanie i unika kontaktów.
Śmiały film obyczajowy, poruszający rzadko występujący w polskim filmie temat homoseksualizmu.