Wielki tydzień

Rok 1943 - tydzień przed Wielkanocą. Trwa powstanie w getcie warszawskim. Młoda Żydówka Irena Lilien ukrywa się u znajomych. Zabrana przez dwóch agentów gestapo, przekupuje ich i samotnie błąka się po Warszawie. Spotyka Jana Małeckiego, który przed laty był jej narzeczonym. Jan postanawia ocalić Irenę. Anna, żona Jana, oczekuje narodzin dziecka i serdecznie przyjmuje bezdomną Żydówkę. Jej pobyt w mieszkaniu Małeckich niepokoi jednak sąsiadkę Piotrowską. Irena ma wyraźnie semicki typ urody i Piotrowska lęka się, że za pomoc udzielaną Żydom Niemcy zastrzelą wszystkich mieszkańców kamienicy. Na domiar złego mąż Piotrowskiej zachwycony jest pięknością Ireny. Pełna nienawiści kobieta donosi o fakcie przechowywania Żydówki właścicielowi domu. Jan obiecuje mu wyprawić Irenę w dalszą tułaczkę. Jedzie do jej dawnego miejsca schronienia, by przywieźć osobiste rzeczy Ireny. Okazuje się jednak, że Niemcy zorganizowali w nim „kocioł” i aresztują wszystkich odwiedzających. W czasie próby ucieczki Jan zostaje zastrzelony. Tymczasem Piotrowski szantażem wymusza na Irenie stosunek seksualny. Rozwścieczona Piotrowska wyrzuca Irenę wprost na ulicę. W tym samym czasie Anna modli się w kościele i nie wie nic o tym, co się zdarzyło. Klęcząc przed wielkanocnym grobem Chrystusa zaczyna odczuwać pierwsze bóle porodowe.
Dramat postaw moralnych społeczeństwa polskiego w obliczu holokaustu. Sytuacje skrajnego zagrożenia i eksterminacji ujawniają całą skalę zachowań ludzi: od zwykłej podłości i okrucieństwa do bezinteresownej pomocy człowiekowi zagrożonemu śmiercią.
Zagłada warszawskiego getta została pokazana z oddali, widziana oczami Polaków, zajmujących się swoimi zwyczajnymi, codziennymi sprawami okupacyjnej rzeczywistości.