Nietykalni

Czasy prohibicji w USA, Chicago znajduje się pod przemożnym wpływem Ala Capone, który dzięki korupcji zapewnił sobie bezkarność i swobodnie handluje lichym alkoholem po wysokich cenach. Agent Biura Prohibicji Eliot Ness dostaje polecenie ukrócenia działalności gangstera, ale otwarte współdziałanie ze skorumpowaną policją nie przynosi rezultatu. Dlatego Ness powołuje komórkę nieprzekupnych – trzech policjantów i księgowego, która rzuca wyzwanie Capone, niszcząc składy należącego do niego alkoholu i blokując drogi przemytu z Kanady. Prowadzi to do otwartej konfrontacji z gangsterem, który wysyła swoich zabójców przeciwko ludziom Nessa. Ale i agent nie jest bez sukcesów – po strzelaninie na dworcu udaje mu się przechwycić jednego z księgowych Capone, który potwierdza przed sądem, że jego pracodawca uchyla się od płacenia podatków. Długoletni wyrok pozbawia Ala Capone wpływów w Chicago. Ness może zamknąć swoje biuro.

Film zrealizowany dla uczczenia 75 rocznicy powstania studia Paramount Pictures (założonego jako Famous Players przez Adolpha Zuckora w 1912 roku) jest ekranizacją autobiografii Eliota Nessa, wykorzystaną już przez Paramount jako podstawa serialu tv z lat 1959-63, wyświetlanego w Polsce pt. „Al. Capone i inni”. Jednak reżyser Brian de Palma ucieka od odniesień do serialu, zwracając się w stronę hollywoodzkiej tradycji filmu gangsterskiego lat 30. z modyfikacjami narzuconymi przez filmy współczesne w rodzaju „Ojca chrzestnego”. Kosztowne, zrealizowane z rozmachem i udziałem wielkich gwiazd (zgodna z aktorską Metodą kreacja Roberta De Niro jako Ala Capone) widowisko stało się dla De Palmy okazją do złożenia hołdu wielkim artystom kina – strzelanina na chicagowskim dworcu Union Station wyraź odowłuje się do sekwencji Schodów Odeskich z „Pancernika Potiomkina” Eisensteina. Film nominowano do Oscara w czterech kategoriach, statuetkę otrzymał Sean Connery za rolę drugoplanową