Wanda Gościmińska. Włókniarka

Inscenizowany film Wojciecha Wiszniewskiego, jedno z najlepszych dzieł tego utalentowanego reżysera, zrealizowany na kanwie historii Wandy Gościmińskiej, łódzkiej włókniarki, słynnej przodowniczki pracy, symbolu i produktu epoki socjalistycznej propagandy sukcesu. Odwołując się do tej postaci, socrealistycznego posągu lat 50., Wiszniewski demaskuje fałsz tamtych czasów oraz mechanizmy, w których człowiek przestaje być osobą, a staje się narzędziem postępu i ideologicznej manipulacji. Pokazuje jak doktryna, wykorzystując stworzony przez siebie rytuał, zdobywa kontrolę nad świadomością indywidualną i zbiorową. Film otwiera panorama proletariackich antenatów włókniarki, bohaterów lat 40. i 50. wyrabiających dwieście, trzysta, czterysta, a nawet pięćset procent normy. Wanda Gościmińska jak oni biła rekordy, awansowała, żyła hasłami i masową pieśnią. Reżyser pokazuje, że choć epoka ta dawno minęła, bohaterka nie potrafi wyzwolić się z wpojonych przyzwyczajeń, zachowuje tamtą mentalność i tamten język.

Opowiadając o jednostkowym przypadku film mówi o idei, o relacjach jednostka-społeczeństwo, o uwikłaniu w historię i o dylematach moralnych związanych z podporządkowaniem życia doktrynie. Obraz nagrodzony został na Międzynarodowym Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie oraz na przeglądach w Łodzi i Lublinie.