Wykaz najważniejszych aktów prawnych kinematografii, w okresie 01.2005 - 07.2011, z krótkim opisem (pominięto postanowienia o nadaniu orderów i sprostowania błędów w ustawach)
Podstawowym zadaniem producenta w okresie wstępnym – poza nabyciem praw do scenariusza – jest znalezienie źródeł finansowania produkcji. Sfinansowanie w całości z własnych środków filmu kinowego jest w Polsce niebywałą rzadkością, zwłaszcza że odzyskanie
W dziedzinie finansowania, najdogodniejsze warunki wspierania producentów stwarzają więc źródła publiczne, a zwłaszcza Polski Instytut Sztuki Filmowej (PISF), który oferuje warunki do udzielania dotacji, pożyczki lub poręczenia na wiele prac pre-produkcyj
Polscy producenci, zarówno państwowi, jak i prywatni, w praktyce korzystają z zarówno z publicznych jak i niepublicznych źródeł finansowania, a budżety ich filmów pokrywają kombinacje wkładów różnych wymienionych powyżej podmiotów – od dotacji, po udziały
Każdego roku różnego rodzaju instytucje publiczne udzielają wsparcia szeroko rozumianej produkcji filmowej i telewizyjnej, w łącznej kwocie ponad 1.2 miliarda euro. Są to instytuty, komisje, fundusze, departamenty rządów, centra, agencje i inne.
Pomoc bezpośrednia dla francuskiego sektora audiowizualnego jest bardzo zcentralizowana. Ponad 90% środków ulokowane jest w Centre National de la Cinematographie (CNC). Pozostała część funduszy pochodzi z małych regionalnych i lokalnych agencji.
PISF stworzono na wzór istniejących już europejskich instytucji wspierających kinematografię, został on jednak dostosowany do polskiego prawodawstwa i specyfiki sektora audiowizualnego.
Podstawowym aktem jest tu Ustawa o kinematografii z 30 czerwca 2005 roku ( Dz.U. nr 132/2005). Powołała ona, opisała zadania i sposób funkcjonowania podstawowej jednostki organizacyjnej kinematografii jaką jest Polski Instytut Sztuki Filmowej.
Polska kinematografia ma swoją specyfikę. Jednocześnie, obok państwowych tzw. Instytucji Filmowych, istnieje wiele firm prywatnych - produkcyjnych, usługowych, dystrybucyjnych - zajmujących się reklamą, upowszechnianiem kultury filmowej, organizacją impre
MKiDN prowadzi nadzór właścicielski nad działaniami państwowych instytucji filmowych: firm producenckich, wytwórni filmowych i przedsiębiorstw usługowych. Ich ilość corocznie maleje.