Polskie kino dokumentalne zawojowało Estonię

Zakończony w minioną niedzielę, 27 lipca 2014 roku, 28. Międzynarodowy Festiwal Filmów Dokumentalnych i Antropologicznych w estońskim mieście Pärnu przyniósł polskim dokumentom prawdziwy deszcz nagród. Spośród ośmiu filmów nagrodzonych na festiwalu aż cztery to produkcje polskie: „Abu Haraz”, „Przywódcy”, "Ojciec i syn" oraz „Ojciec i syn w podróży”.

realizowany i wyprodukowany przez Macieja Drygasa "Abu Haraz" otrzymał Nagrodę dla Najlepszego Filmu o Przetrwaniu Ludności Rdzennej. Tytułowa Abu Haraz to mała wioska położona pośród pustyń północnego Sudanu. Budowa potężnej tamy na Nilu koliduje z odwiecznym, naturalnym rytmem życia miejscowej ludności. Twórcy filmu spędzili wiele lat z mieszkańcami Abu Haraz, obserwując ich usilne próby odwrócenia biegu historii.

Nagroda dla Najlepszego Autoportretu przypadła w udziale pozostającym w dialogu ze sobą dokumentom "Ojciec i syn" Pawła Łozińskiego oraz "Ojciec i syn w podróży" Marcela Łozińskiego. Reżyserzy filmów, wybitni dokumentaliści, a prywatnie ojciec i syn – Marcel i Paweł Łozińscy, wyruszają samochodem w podróż po Europie. Dla ojca jest to powrót do miejsca urodzenia, dla syna – próba rozliczenia wspólnej przeszłości. Obaj próbują zarejestrować kamerą ten trudny dialog.

Film „Przywódcy” Pawła Ferdka zdobył Nagrodę dla Najlepszego Filmu dla Dzieci. Dokument Ferdka to dziecięcy thriller polityczny. Uczniowie szkoły podstawowej kandydują do samorządu szkolnego. Ich walka o władzę wywołuje ogromne emocje. W kampanii wyborczej, jak w krzywym zwierciadle, odbija się świat wielkiej polityki. Śledzimy kampanię wyborczą czterech bohaterów. Różni ich wszystko - status społeczny, styl walki, motywacja. Marcel, Kais, Helena i Filip mają ten sam cel - władza i miejsce na szczycie szkolnej hierarchii. To, co na początku wydaje się zabawą, szybko zamienia się w poważną grę społeczną.

Pełną listę nagrodzonych filmów znaleźć można tutaj .