Alina Kłobukowska w kręgu mistrzów

Alina Kłobukowska urodziła się 5 września 1931 roku w Warszawie. Przez wiele lat zawodowo związana była z Przedsiębiorstwem Realizacji Filmów „Zespoły Filmowe”. Pracowała w pionie produkcyjnym kilkudziesięciu filmów fabularnych, zarówno telewizyjnych, m.in. „Straconej nocy” (1973) Janusza Majewskiego, „Listów naszych czytelników” (1973) Stanisława Latałły, „Zabawy w chowanego” (1984) Janusza Zaorskiego, jak i kinowych, m.in. „Ziemi obiecanej” (1974), „Człowieka z marmuru” (1976), „Bez znieczulenia” (1978), „Panien z Wilka” (1979), „Dyrygenta” (1979), „Dantona” (1982), „Kroniki wypadków miłosnych” (1985) i zrealizowanych we Francji „Biesów” („Les Possédés”, 1988) Andrzeja Wajdy, „Sprawy Gorgonowej” (1977) Majewskiego, „Barytonu” (1984) i „Jeziora Bodeńskiego” (1985) Zaorskiego, „Maskarady” (1986) Janusza Kijowskiego i „Obywatela Piszczyka” (1988) Andrzeja Kotkowskiego.

Pracowała także przy realizacji dokumentu Wajdy „Umarła klasa. Seans T. Kantora” (1976), a także jego serialu telewizyjnego opartego na siedmiogodzinnym spektaklu wystawionym w krakowskim Starym Teatrze – „Z biegiem lat, z biegiem dni…” (1980).

Funkcję II kierownika produkcji sprawowała Kłobukowska na planie kilku znaczących filmów, m.in. „Smugi cienia” (1976) i „Człowieka z żelaza” (1981) Wajdy, „Szpitala Przemienienia” (1978) Edwarda Żebrowskiego, „Dziecinnych pytań” i „Piłkarskiego pokera” (1988) Zaorskiego.