Pokazy "Polskiej Klasyki" w ramach 36. Warszawskiego Festiwalu Filmowego

EWANGELIA WEDŁUG HARRY’EGO / GOSPEL ACCORDING TO HARRY, reż. Lech Majewski, Polska, Stany Zjednoczone, 1993, 82 min.

Kalifornijska pustynia. Na piaszczystych wydmach stoi łóżko, telewizor, stół, krzesła i sprzęty kuchenne. Tutaj toczy się życie Karen (Jennifer Rubin) i Wesa (Viggo Mortensen). Młode małżeństwo przeżywa głęboki kryzys. By wesprzeć córkę, na pustkowie przybywa jej matka, ojciec Wesa, urzędnik skarbowy, ochroniarz prezydenta, Liz Taylor. Robi się coraz dziwniej. Gorzka satyra na Amerykę i współczesną cywilizację, w której surrealizm przeplata się z dosłownością, banał z misterium a patos z groteską. Surowość pustyni, z meblami absurdalnie wytyczającymi granice niewidzialnego domu, każe widzom postrzegać bohaterów jako archetypy. Wes i Karen to dwoje ludzi, którzy uginają się pod ciężarem, podobnie jak piasek wokół nich. Są odbiciem najciemniejszych uczuć, jakie dręczą ludzi w Ameryce: rozpaczy, bezradności, gniewu. Lech Majewski - filmowiec, malarz i pisarz, jeden z najoryginalniejszych polskich artystów - zachwyca obfitującą w metafory rozbudowaną stroną wizualną filmu i absurdalnym humorem.

"Ewangelia według Harry'ego" reż. Lech Majewski

PĘTLA / THE NOOSE, reż. Wojciech Jerzy Has, Polska, 1957, 96 min.

Imię - pijak, nazwisko - pijak, zawód - pijak. Tak mówi o sobie Kuba (Gustaw Holoubek), zmęczony życiem alkoholik. Mieszka sam w mieszkaniu przypominającym teatralną rekwizytornię. Jego narzeczonej (Aleksandra Śląska) nareszcie udaje się go namówić na kurację odwykową. W oczekiwaniu na popołudniową wizytę u lekarza Kuba odbiera niezliczoną ilość telefonów od wścibskich znajomych. Po kolejnym, zirytowany wychodzi z domu. Włócząc się bez celu, wikła się w awantury, spotyka swoją dawną miłość, a po bijatyce trafia na komisariat MO. Po zwolnieniu z aresztu idzie do knajpy, gdzie spotyka dawnego kompana (Tadeusz Fijewski) od kieliszka. Zaczyna pić i wdaje się w kolejną awanturę, po której z trudem trafia do domu... Wstrząsające studium dramatu alkoholika targanego sprzecznymi uczuciami, od otępienia po szaleństwo. Czerń i biel, półmrok i ciasne kadry potęgują ciężar przygniatający bohatera, którego życie wypełnia brak nadziei, strach i utracona wiara w miłość. Fabularny debiut jednego z najważniejszych polskich reżyserów. Pierwsza ekranizacja prozy Marka Hłaski.

POŻEGNANIE JESIENI / FAREWELL TO AUTUMN, reż. Mariusz Treliński, Polska 1990, 98 min.

Młody intelektualista, Atanazy Bazakbal (Jan Frycz), oddaje się erotycznemu szaleństwu w objęciach demonicznej Heli Bertz (Maria Pakulnis). Hela jednocześnie romansuje z księciem Prepudrechem (Leszek Abrahamowicz). Atanazy natomiast ogłasza zaręczyny z niewinną szlachcianką Zofią Osłabędzką (Grażyna Trela). Dekadencki świat bohaterów staje jednak w obliczu zagłady, gdy do pałacu Bertzów zbliżają się zbrojne oddziały komunistów. Nagle dotychczasowy świat przestaje istnieć. Ci, którzy przeżyją, staną oko w oko z czerwoną rewolucją niszczącą wszystko, co spotka na swojej drodze. Zbliża się zmierzch religii, filozofii i sztuki, to koniec indywidualizmu. Brawurowa adaptacja powieści Stanisława Ignacego Witkiewicza pod tym samym tytułem. Groteska przepełniona surrealistycznym humorem i autentycznym tragizmem. Film uhonorowany m.in. Nagrodą im. Andrzeja Munka za najlepszy debiut roku w kategorii reżyserskiej i operatorskiej. Określany mianem pierwszego filmu postkomunistycznego i postmodernistycznego.