Alina Gutowska-Terechowicz – w filmowym świecie kultury

W 1997 roku Alina Gutowska-Terechowicz – wspólnie z Maciejem Falkowskim, Janiną Kumaniecką i Marią Marszałek – założyła niezależną firmę producencką Studio MTM sp. z o.o., specjalizującą się w filmach dokumentalnych oraz animowanych o tematyce społecznej i kulturalnej. Trzy lata później, po odejściu Falkowskiego i Kumanieckiej, firma przyjęła nową nazwę i przekształciła się w Film Studio MTM.

Alina Gutowska-Terechowicz i Maria Marszałek mają na swym koncie wyprodukowanie wielu dokumentów poświęconych wybitnym postaciom naszego kina – Andrzejowi Wajdzie („Lekcja polskiego kina”, 2002; „Jaki jest z bliska” Katarzyny Maciejko-Kowalczyk, 2004), Januszowi Morgensternowi („Ćwiczenia z niepamięci” Antoniego Krauzego, 2004), Krzysztofowi Zanussiemu („Niepokój” Krzysztofa Tchórzewskiego, 2004), Edwardowi Kłosińskiemu („Kręć! Jak kochasz, to kręć!” Andrzeja Wajdy, 2010), Ludwikowi Starskiemu („Film jest bajką” Stanisława Janickiego, 2005), Danucie Szaflarskiej („Nie wolno przerywać spektaklu” Stanisława Janickiego, 2007).

„Vivat academia, vivant professores 1904-2004” (2005) Jerzego Kaliny zadedykowano warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, a „W labiryncie Studia Miniatur” (2008) tegoż reżysera – obchodzącemu 50. urodziny stołecznemu Studiu Miniatur Filmowych, gdzie Kalina wcześniej realizował także swoje autorskie animacje. Ten pierwszy film został uhonorowany na Ogólnopolskim Festiwalu Autorskich Filmów Animowanych (OFAFA) w Krakowie (2005) – Brązową Kreską za „błyskotliwe potraktowanie ascetycznej formy”. Inne filmy MTM – „Piosenkę o mojej Warszawie” (2005) Krzysztofa Nowaka-Tyszowieckiego, oryginalny dokument o duszy miasta, nagrodzono na festiwalach w Ciechanowie, Częstochowie i Niepokalanowie (2008), a „Kręć! Jak kochasz to kręć!” na kieleckim Nurcie (2011).

Warto dodać, że duetowi producenckiemu Marszałek–Terechowicz zawdzięczamy także niezwykle interesujące seriale dokumentalne: „Sztuka stanu wojennego” (2007) Pawła Woldana oraz „Tam, gdzie się ludzie nie umawiali” (2008) Dżamili Ankiewicz, poświęcony słynnym warszawskim restauracjom i kawiarniom.