Naomi Kawase

Przyszła na świat 30 maja 1969 roku w wiejskim regionie Nary, dawnej stolicy Japonii i siedziby dworu cesarskiego. Wychowywała ją cioteczna babka, której później poświęciła jeden ze swoich licznych dokumentów z wątkami autobiograficznymi. Kawase studiowała produkcję telewizyjną w Szkole Fotografii w Osace, gdzie połknęła bakcyla kina. Po ukończeniu studiów, przez następne cztery lata wykładała na macierzystej uczelni. Następnie zaczęła kręcić krótkie metraże, głównie o swoim burzliwym życiu rodzinnym, w tym ojcu, który ją zostawił, gdy była dzieckiem. W 1997 roku z pierwszym filmem nakręconym na taśmie 35 mm, „Moe no Suzaku”, została najmłodszą w historii laureatką nagrody La Caméra d'Or dla najlepszego nowego reżysera na festiwalu w Cannes. Równo dekadę później odebrała tam Grand Prix za czwarty w karierze film pełnometrażowy „Las w żałobie” (2007). Dużym sukcesem okazał się dystrybuowany w ubiegłym roku przez Aurora Films dramat „Kwiat wiśni i czerwona fasola”, szeroko nagradzany na całym świecie.