Vivien Leigh

Aktorka angielska. Wychowywana w klasztorze w Anglii, zaprzyjaźniła się z koleżanką z internatu, przyszłą aktorką Maureen O’Sullivan. Ale decyzję o wyborze zawodu Leigh zawdzięcza matce, która zabierała ją do londyńskich teatrów celem uzupełnienia edukacji. W 1932 poślubiła Herberta Leigh, rok później urodziła mu córkę, ale to nie przeszkodziło jej w realizacji aktorskich planów. Ukończywszy studia na Królewskiej Akademii Sztuki Dramatycznej, w 1934 zadebiutowała w teatrze, rok później zaś na ekranie. W 1935 nawiązała romans z Laurencem Olivierem, dla którego opuściła męża. Ich związek wpisał się w legendę Hollywood, także dlatego, że przygotowując się do roli w „Wichrowych wzgórzach” (1939) Williama Wylera, Olivier zarekomendował Davidowi O. Selznickowi swoją wybrankę do roli Scarlett w ekranizacji „Przeminęło z wiatrem” (1939) Victora Fleminga. Leigh otrzymała rolę, o którą ubiegały się największe gwiazdy Hollywood. Mimo licznych kontrowersji aktorka zdobyła Oscara za rolę, stając się jedną z największych gwiazd ówczesnego kina. Jej pozycję ugruntował melodramat „Pożegnalny walc” (1940) Mervyna LeRoya oraz wspólny z Olivierem występ w kostiumowym melodramacie „Lady Hamilton” (1941) Alexandra Kordy. Aktorska para wzięła ślub w 1940, wykorzystując swój związek jako artystyczną sensację, przyciągającą widzów na całym świecie. Niestety, związek nie należał do szczęśliwych, zaś u Leigh stwierdzono początki gruźlicy. Mimo osobistych niepowodzeń dała kolejną wartą Oscara kreację w „Tramwaju zwanym Pożądaniem” (1951) Elii Kazana. Małżeństwo z Olivierem rozpadło się w 1960, Leigh poświęciła się scenie, wracając na ekran coraz rzadziej, by ostatnią rolę zaprezentować w „Statku szaleńców” (1965) Stanleya Kramera, dwa lat przed śmiercią, spowodowaną gruźlicą.