Kwiecień

Kwiecień 1945 roku nad Nysą. Dziesiąta Dywizja II Armii Wojska Polskiego przygotowuje się do sforsowania rzeki. Do prokuratora, kapitana Hymego zgłasza się chorąży Szumibór i składa raport, że został spoliczkowany przez swego dowódcę, pułkownika Czaprana. Kapitan po dokładnej analizie wypadków stara się zapobiec przykrym następstwom - Czapran może być pozbawiony dowództwa w przeddzień natarcia - i namawia Szumibora do wycofania oskarżenia. W tym samym czasie do Hymego wpływa drugi raport. Szeregowiec Anklewicz z jednej z jednostek pułkownika Czaprana zostaje oskarżony o dezercję i czeka go sąd połowy. Prokurator stara się złagodzić konflikty i powstrzymać niepotrzebny przelew krwi. W czasie natarcia obaj oskarżeni udowadniają, że są wartościowymi ludźmi i dzielnymi żołnierzami. Giną w walce z nieprzyjacielem. Mimo grożącego niebezpieczeństwa oddział pójdzie po ciała poległych.
Głos w dyskusji o heroizmie przedstawiony z pozycji racjonalisty.