Wycieczka na wieś

Lata 60. XIX wieku. Rodzina paryskiego sklepikarza Dufoura wybiera się na wieś i w tym celu pożycza od znajomego mleczarza wóz. Za miejsce postoju wybiera zajazd otoczony malowniczym krajobrazem. Sklepikarz wraz z przyszłym zięciem Anatolem wybierają się na wędkowanie. Tymczasem żona i córka pana Dufoura wzbudzają zainteresowanie Henriego i Rudolphe’a, dwóch młodych mężczyzn zajmujących się wynajmem łódek, jak też samego właściciela zajazdu, Poulaina. Za jego zachętą mężczyźni zaczynają swoje umizgi. Rudolphe jest hedonistą i typowym bawidamkiem. Za swój cel obiera żonę Dufoura. Henri wydaje się bardziej zdystansowany, ale w rzeczywistości kieruje się obawą przed niechcianymi konsekwencjami romansu. Uspokojony przez kolegę, że nie każda przygoda z kobietą kończy się ciążą, zaleca się do córki. Zaprasza ją na wyprawę łódką do pobliskiej wyspy. Dla dziewczyny będzie to niezapomniane przeżycie, między innymi z powodu oszałamiającego piękna przyrody. Powróci z niej odmieniona na łono mieszczańskiej rodziny, która nie potrafi dzielić z nią tego zachwytu.

Film w reżyserii Jeana Renoira jest adaptacją noweli Guya de Maupassanta. To impresjonistyczny poemat filmowy o uniwersalnej wymowie, który ukazuje piękno natury oraz jej silne oddziaływanie na człowieka z miasta. Młoda dziewczyna wychowana w Paryżu i pozbawiona codziennego kontaktu z przyrodą, na wsi przeżywa olśnienie, budzą się w niej nieznane odczucia i pragnienia. Z dużą precyzją zostały zrekonstruowane realia XIX wieku. Atmosferę współtworzą znakomite zdjęcia bratanka reżysera, Claude’a Renoira, który wydobywa świetlne refleksy zieleni oraz migotliwość wody. Przyczyniają się one również do efektu lekkości, charakteryzującego „Wycieczkę na wieś”. Film jest dziełem niedokończonym, dopiero po latach został zmontowany i osiągnął długość średniego metrażu. Prace nad nim przerwała choroba jednego z aktorów, a później kolejne projekty reżysera. Można się jedynie domyślać, że w założeniu sceny rustykalne miały być dodatkowo skontrastowane z cywilizacją miejską. Ich brak powoduje, że „Wycieczka na wieś” przedstawia się jako film dowcipny, sensualny, niemalże magiczny, będący świetną adaptacją prozy Maupassanta, opartej na nastrojach i uczuciach.