Portal
SFP
ZAPA
Kino Kultura
Studio Munka
Magazyn Filmowy
Stara Łaźnia
PKMW
1979
Niech żyje Meksyk!
, USA, Meksyk, ZSRR, 87 min
Reżyseria: Sergei Eisenstein, Grigorij Aleksandrow
Scenariusz: Grigorij Aleksandrow
Obsada aktorska
Ekipa
pokaż wszystkich (10)
zwiń listę
Opis filmu
Wersja z 1979 roku ukończona przez Grigorija Aleksandrowa składa się z czterech części, prologu i zakończenia. Prolog to impresja dokumentalna z Chichen Itza, świętego miasta Majów. „Sandunga”: reportaż o młodym inkaskim małżeństwie. „Fiesta”: obchody święta Matki Boskiej z Gwadelupy – procesja pątników i corrida jako odniesienie do wpływu kultury hiszpańskiej na tradycję meksykańską w erze kolonialnej. „Maguey”: opowieść o buncie peonów w czasach dyktatury Porfirio Diaza – zryw został wywołany gwałtem dokonanym na Indiance przez gościa dziedzica majątku. „Soladera”: historia kobiety, walczącej w oddziałach rewolucyjnych Pancho Villi i Emiliano Zapaty, jej mąż ginie, kiedy na świat przychodzi ich dziecko (sekwencja slajdów, komentowanych zza kadru, nowela nie została sfilmowana). Epilog: reportaż z obchodów Święta Zmarłych, podkreślający kulturową odmienność Meksyku.
Siergiej Eisenstein wyjechał do Hollywood w 1928 roku – na zaproszenie Charlesa Chaplina. Spośród wielu propozycji filmowych, jakie złożyły mu wielkie wytwórnie, Rosjanin wybrał ostatecznie realizację krótkiego metrażu o Meksyku dla studia pisarza Uptona Sinclaira. Kontrakt nie był precyzyjnie sformułowany, toteż Eisenstein cieszył się sporą wolnością, co nie sprzyjało dyscyplinie produkcyjnej. Film miał być skończony w kwietniu 1931 roku, ale rosyjska ekipa, obok Eisnesteina Grigorij Aleksandrow i operator Eduard Tisse, nakręciła około 50 godzin materiału. Sinclair zawiesił produkcję i oddał materiał w ręce innych realizatorów. Eisenstein stracił prawo do montażu. W latach 60. władze ZSRR wykupiły materiały z zasobów nowojorskiego Museum of Modern Art, a Grigorij Aleksandrow w 1979 roku przedstawił swoją wersję filmu. Ile w nim jest zamysłu Eisensteina, nie wiadomo. Z planowanego filmu dokumentalno-aktorskiego powstał film wyłącznie dokumentalny, ukazujący obyczajowość Meksyku i rewolucyjne nastroje tam panujące. Tym niemniej nakręcone materiały dowodzą filmowego potencjału, jaki niesie kultura latynoska, czego dobitnie dowiodły filmy latynoskie z lat 60. i późniejsze.
Siergiej Eisenstein wyjechał do Hollywood w 1928 roku – na zaproszenie Charlesa Chaplina. Spośród wielu propozycji filmowych, jakie złożyły mu wielkie wytwórnie, Rosjanin wybrał ostatecznie realizację krótkiego metrażu o Meksyku dla studia pisarza Uptona Sinclaira. Kontrakt nie był precyzyjnie sformułowany, toteż Eisenstein cieszył się sporą wolnością, co nie sprzyjało dyscyplinie produkcyjnej. Film miał być skończony w kwietniu 1931 roku, ale rosyjska ekipa, obok Eisnesteina Grigorij Aleksandrow i operator Eduard Tisse, nakręciła około 50 godzin materiału. Sinclair zawiesił produkcję i oddał materiał w ręce innych realizatorów. Eisenstein stracił prawo do montażu. W latach 60. władze ZSRR wykupiły materiały z zasobów nowojorskiego Museum of Modern Art, a Grigorij Aleksandrow w 1979 roku przedstawił swoją wersję filmu. Ile w nim jest zamysłu Eisensteina, nie wiadomo. Z planowanego filmu dokumentalno-aktorskiego powstał film wyłącznie dokumentalny, ukazujący obyczajowość Meksyku i rewolucyjne nastroje tam panujące. Tym niemniej nakręcone materiały dowodzą filmowego potencjału, jaki niesie kultura latynoska, czego dobitnie dowiodły filmy latynoskie z lat 60. i późniejsze.
Konrad J. Zarębski
opis redakcji
Dane produkcji
ROK PRODUKCJI:
1979
KRAJ PRODUKCJI:
USA, Meksyk, ZSRR
TYTUŁ ORYGINALNY:
¡Que viva Mexico!/Da zdrastwujet Meksika!
Dane techniczne
CZAS:
87 min
Copyright © by Stowarzyszenie Filmowców Polskich 2002 - 2024