Camerimage po starcie. Nasza relacja!

Camerimage, festiwal autorów zdjęć filmowych, otworzyły dwa filmy: „Ratując pana Banksa” w reżyserii Johna Lee Hancocka ze zdjęciami Johna Schwartzmana i „The Zero Theorem” Terry’ego Gilliama, do którego zdjęcia zrobił Nicola Pecorini.  Dwaj ostatni po projekcji spotkali się z publicznością.

Podczas gali otwarcia Festiwalu Specjalną Nagrodę dla Scenografa ze Szczególną wrażliwością wizualną odebrał Rick Carter, scenograf drugiej i trzeciej części „Powrotu do Przyszłości”, „Jurasic Parku”, „A.I. Sztucznej Inteligencji” czy „Lincolna”. To pierwsze wyróżnienie w historii Camerimage dla reprezentanta tego zawodu. W niedzielę, 17 listopada, laureat nagrody prowadzi warsztat „Wymyślanie światów”. Dziękując za uhonorowanie jego wkładu w powstanie obrazów filmowych Carter podkreślił znaczenie twórczej współpracy między scenografem i operatorem, wspominając przede wszystkim Janusza Kamińskiego, mistrza zdjęć realizowanych w ciemnościach i w cieniach.


Opera Nova, fot. Szymon Gosławski, Camerimage

W niedzielę 17 listopada 2013 roku ruszają też niemal wszystkie Konkursy: Główny z udziałem polskich filmów: „Idy” Pawła Pawlikowskiego ze zdjęciami Łukasza Żala,  „Chce się żyć” Macieja Pieprzycy ze zdjęciami Pawła Dyllusa i „Gorejącym krzewem” Agnieszki Holland ze zdjęciami Martina Strby. A także Konkurs Pełnometrażowych Filmów Dokumentalnych z „Moją Wolą” Bartosza Kowalskiego ze zdjęciami Mateusza Skalskiego, „Ojcem i synem” Pawła Łozińskiego ze zdjęciami Marcela i Pawła Łozińskich, a także „Sekretami miłości” wyreżyserowanymi i sfotografowanymi przez Krystiana Matyska. W Konkursie Krótkometrażowych Filmów Dokumentalnych biorą udział polskie filmy: wielokrotnie nagradzana „Joanna” Anety Kopacz, wcześniej już docenione „Kiedy będę ptakiem” Moniki Pawluczuk ze zdjęciami Pawła Chorzępy, a także „Lewa połowa twarzy” Marcina Bortkiewicza i „Niewiadoma Henryka Fasta” Agnieszki Elbanowskiej ze zdjęciami Pawła Nadolnego. Dwa z nich sfotografował Łukasz Żal, który nie tylko bierze udział w Konkursie Głównym, ale też „ściga się sam ze sobą” w konkursie krótkometrażowym.

Dwa konkursy, Debiutów Operatorskich i Debiutów Reżyserskich,  odbywają się pod patronatem Stowarzyszenia Filmowców Polskich. Polskę reprezentują w nich odpowiednio: „Kamczatka” Jerzego Kowyni ze zdjęciami Michała Sobocińskiego, a także „Płynące wieżowce” Tomasza Wasilewskiego ze zdjęciami Kuby Kijowskiego, i „Dziewczyna z szafy” Bodo Koksa. Stowarzyszenie Filmowców Polskich ufundowało również nagrodę w Konkursie Etiud Studenckich, w którym polskie szkoły reprezentuje „Magma” Pawła Maślony ze zdjęciami Cezarego Stoleca, „Taki pejzaż” Jagody Szelc ze zdjęciami Zuzanny Pydy i „Zabicie ciotki” Mateusza Głowackiego ze zdjęciami Kacpra Sędzielewskiego. Projekcje konkursowe odbędą się 20 listopada 2013 roku.


fot. Natalia Mentkowska

Konkurs polski to dowód na to, że sam udział w Festiwalu jest już wyróżnieniem. Filmy oceniają bowiem najlepsi na świecie autorzy zdjęć. Na przykład Sean Bobbit, autor zdjęć do filmów Steve’a McQueena „Głód”, „Wstyd” czy „Zniewolony”,  jest jurorem Konkursu Polskiego. Ma też swój film w Konkursie Głównym, który oceniają z kolei  między innymi Adam Holender  („Nocny kowboj” czy „Zabić księdza”) i Ed Lachman („Erin Brockovich”, „Daleko od nieba”.) 

Podczas ceremonii otwarcia Festiwalu przedstawiciel Amerykańskiego Stowarzyszenia Autorów Zdjęć Filmowych wręczył Markowi Żydowiczowi dyplom potwierdzający jego honorowe członkostwo w organizacji. Stephen Lighthill podkreślał, jak rzadko jest ono przyznawane i jak bardzo Stowarzyszenie docenia zasługi Dyrektora Festiwalu Camerimage.

Filmy otwarcia dobrze wróżą Festiwalowi: oba intrygują spektakularnymi zdjęciami. „Ratując pana Banksa” opowiada historię ekranizacji przez Walta Disneya książki P.L. Travers „Mary Poppins”. W główne role wcielili się Tom Hanks i Emma Thompson. Autor zdjęć w subtelny sposób zniuansował obrazy głównego wątku, rozgrywającego się w Los Angeles i o parędziesiąt lat wcześniejszych retrospekcji z Australii. Jak podkreślał Dariusz Mączka z Walt Disney Company, John Schwartzman zrealizował film na taśmie 35 mm. Uważa, że zapis cyfrowy któregoś dnia dorówna w elegancji materiałowi światłoczułemu, lecz jeszcze nie teraz.


Terry Gilliam, fot. Alicja Sieradzka, Camerimage

Podczas rozmowy o filmie „The Zero Theorem” Terry Gilliam podkreślał szybkość i taniość realizacji projektu. Od podjęcia decyzji do wejścia na plan minęły niespełna cztery miesiące, a obraz kosztował 8,5 miliona dolarów. Film realizowany był w Bukareszcie, który jest jednym z najtańszych miejsc dla produkcji. Rumunia dysponuje jednocześnie świetnymi fachowcami. Nicola Pecorini natomiast wiele ciepłych słów poświęcił osobom pracującym w jego pionie. Twórcy dzielili się zarówno informacjami dotyczącymi technicznych warunków produkcji, jak i ideami stojącymi za tą antyutopią, przypominającą niektórym wcześniejsze „Brazil” i „12 małp"