Kaige Chen

Jako syn reżysera Chena Huaiaia, tworzącego filmy i opery na zlecenie chińskiej KC, dorastał na planie filmowym. Zafascynowany komunistyczną ideologią w okresie Rewolucji Kulturalnej został hunwejbinem i zadenuncjował własnego ojca, powodując jego długoletnie uwięzienie. To wydarzenie mocno wstrząsnęło młodym Chenem, wpływając na zmianę jego postawy i jego późniejszą twórczość. Pod koniec lat 70. trafił do zreaktywowanej szkoły filmowej w Pekinie, gdzie studiował reżyserię i scenopisarstwo, zapoznając się w Yimou - ówczesnym studentem wydziału operatorskiego, z którym od lat 80. tworzył artystyczny tandem. Zadebiutował w 1983 roku "Żółtą ziemią" - historią młodego żołnierza wysłanego z misją w dalekie rejony kraju. Głośny debiut wyznaczył formalne i intelektualne ramy artystycznej formacji Piątego Pokolenia, wprowadzając ją na mapy światowej kinematografii. Charakterystycznymi elementami jego twórczości były: łączenie tła historycznego z wymiarem jednostkowych przeżyć, przewaga sugestywnej atmosfery nad rozwojem akcji i impresyjna malarskość. Istotnym motywem jego kina stało się też ukazywanie zderzeń praw jednostki z bezwzględnymi prawami historii i społeczeństwa oraz wyrażany w zawoalowanej formie antykomunizm. Tematy te powróciły w rewizjonistycznej "Wielkiej paradzie" (1986) - opowieści o Rewolucji Kulturalnej i żołnierzach pekińskiej armii poddawanych ideologicznym naciskom. W 1987 roku współpracował przy reżyserskim debiucie Yimou "Czerwone sorgo". Kolejne jego filmy zaczęły nieznacznie oddalać się tematycznie od polityki - czego przykładem była kameralna ballada o niewidomym bajarzu "Życie na strunie" (1991) i "Żegnaj moja konkubino" (1993), wyrafinowana opowieść o losach trojga artystów pekińskiej opery, wplątanych w tryby dwudziestowiecznej historii. Epicka opowieść przyniosła reżyserowi Złotą Palmę i FIPRESCI w Cannes oraz nagrodę BAFTA i nominację do Cezara. Po "Cesarzu i zabójcy" (1998), gdzie pod pozorami opowieści o pierwszym cesarzu Chin zawarł obraz władzy wykorzystującej brutalną siłę w walce z niepokornym społeczeństwem, został zmuszony do wyjazdu z ojczyzny. Za granicą zrealizował m.in. thriller erotyczny "Zabijaj mnie delikatnie" (2002) i "Przysięgę" (2005).