Pełnia

Do niewielkiej podwarszawskiej wsi Łachy, położonej u ujścia Narwi do Zalewu Zegrzyńskiego, przyjeżdża czterdziestokilkuletni architekt z Warszawy i wynajmuje pokój u jednego z gospodarzy. Porzucił na pewien czas miasto, żonę - znaną aktorkę, swoją zawodową pracę i możliwość rozwoju kariery. Na naleganie żony i przyjaciela, którzy nie rozumieją sensu tego wyjazdu, odpowiada, że „odbiera sobie zaległe urlopy", w rzeczywistości czuje potrzebę przewartościowań, refleksji, dokonania bilansu dotychczasowego życia, przechylającego się już na drugą stronę „pełni ”, i przypomnienia sobie podstawowych wartości moralnych. Poznaje bliżej miejscowych ludzi, styka się z wieloma barwnymi postaciami, stara się zrozumieć ich sposób myślenia i działania. Żyje zgodnie z biologicznym rytmem przyrody, wykonuje prace fizyczne, łowi w rozlewisku rzeki. Po skończonych rekolekcjach powraca do miasta, bogatszy o przeżycia i przemyślenia, oczyszczony wewnętrznie.
Nostalgiczny film jest protestem przeciwko niepohamowanemu rozwojowi cywilizacyjnemu, ostrzega przed zagrożeniami, jakie on niesie, jest pochwałą prostych, fundamentalnych wartości. Ostatnia rola Tadeusza Fijewskiego.