Moja lewa stopa

Christy Brown, poruszający się na wózku 27-letni ceniony malarz i pisarz, bierze udział w obiedzie wydanym przez fundację, zbierającą fundusze na rzecz chorych na porażenie mózgowe, gdzie ma się nim opiekować pielęgniarka Mary. Christy ofiarowuje Mary swoją książkę: przeglądane przez nią fragmenty pojawiają się na ekranie w formie retrospekcji. Chory na porażenie mózgowe, niemal całkowicie sparaliżowany Christy dorasta w ubogiej rodzinie, pod schodami domu na przedmieściach Dublina. Troskliwie doglądany przez matkę, choć powszechnie uważany za głupka, nieoczekiwanie objawia swój talent plastyczny i nieprzeciętną inteligencję. Opiekująca się nim lekarka organizuje pierwszą wystawę jego prac, wkrótce chłopak staje się sławny, publikuje swą autobiografię. To właśnie jest powód zaproszenia na obiad, które stało się okazją do spotkania z Mary, jego przyszłą żoną.

Klasyczny film biograficzny, oparty na autentycznym życiorysie utalentowanego irlandzkiego malarza i pisarza Christy Browna. Oparty na wytrawnym aktorstwie film Jima Sheridana epatuje drastycznymi szczegółami z dzieciństwa artysty (był dziewiątym z trzynastu dzieci) w slumsach Dublina w latach 50., wykorzystuje też kontrast między szpetotą zdeformowanego przez chorobę ciała a inteligencją i ciętym dowcipem młodego mężczyzny. „Moja lewa stopa” jest tym samym pochwałą imponującej siły ducha, jednak przedstawianą na wskroś realistycznie. Główna w tym zasługa aktorskiej pary – Daniela Day-Lewisa jako dorosłego Christy Browna i kreującej jego matkę Brendy Fricker. Obydwoje otrzymali Oscary – Lewis za rolę główną, Fricker - za drugoplanową. „Moja lewa stopa” była nominowana do nagrody Akademii również jako film roku, za reżyserię i scenariusz.