Karabiny

Pierwsze miesiące po zakończeniu drugiej wojny światowej. Trwają bratobójcze walki. Ksiądz Bruno, wiejski proboszcz, po spacyfikowaniu jego parafii ucieka z gór. Okrucieństwa wojny zachwiały w nim wiarę. Kościół w miasteczku jest zamknięty, więc Bruno zatrzymuje się w hoteliku. Często zagląda tu oddział Szalugi, pełnomocnika do spraw reformy rolnej. Towarzyszy im młoda kobieta Joanna. Banda zabiła jej ojca. Bruno dołącza do ludzi Szalugi. Jako ksiądz przekonuje chłopków z pobliskiej wsi, żeby brali ziemię z rozparcelowanego majątku. Szaluga namawia go do objęcia parafii. Joanna też chciałaby się tu osiedlić. Prosi pełnomocnika o kawałek ziemi. Nazajutrz do wsi wkracza banda. Komendant skazuje Joannę, Szalugę i Bruna na śmierć. O świcie odbywa się egzekucja. Tylko ksiądz unika śmierci. Chłopi występują przeciwko bandytom i likwidują ich. Bruno odmawia modlitwę na miejscu kaźni. Pragnie zacząć żyć od nowa.
Naturalistyczny dramat pokazuje cenę, jaką płaciły jednostki i społeczności za przemiany społeczne zachodzące w powojennej Polsce.