Kabaret

Berlin, rok 1931, rozpoczyna się program kabaretu Kit-Kat. Brian, młody angielski pisarz, przyjeżdża do niemieckiej stolicy i wynajmuje pokój w mieszkaniu panny Schneider. Poznaje tam Sally, amerykańską artystkę kabaretową. Niebawem odwiedza z nią Kit-Kat, gdzie dziewczyna pracuje. Sally zwierza mu się, że marzy się jej wielka kariera aktorska. Szybko zostają kochankami. Niebawem poznają Maximiliana von Heine, znudzonego życiem ekscentrycznego arystokratę, tworząc z nim niekonwencjonalny trójkąt uczuciowy. Podczas jednej z wspólnych wycieczek stają się świadkami zdumiewającej sceny: kilkunastoletni członek Hitlerjugend, śpiewający patriotyczną pieśń „Jutro należy do nas”, doprowadza niemal do zbiorowej ekstazy. W Berlinie narastają faszystowskie nastroje, zdarza się coraz więcej antysemickich ekscesów. Brian zostaje pobity przez bojówkarzy. Wraca do Londynu, Sally postanawia zostać. Jak co wieczór śpiewa w kabarecie swój popisowy song. Na widowni pojawia się coraz więcej mundurów...

Najpierw była powieść Christophera Isherwooda „Berlin Stories”, potem oparta na niej sztuka Johna Van Drutena „I'm a Camera”, następnie musical – wielki przebój Broadwayu – Joe Masteroffa, Johna Kandera i Freda Ebba, a w końcu film Boba Fosse'a, zrealizowany według bogato z nich czerpiącego scenariusza Jaya Allena i Hugh Wheelera. „Kabaret” – uhonorowany w 1973 roku ośmioma Oscarami, trzema Złotymi Globami oraz siedmioma nagrodami BAFTA – w niezwykle atrakcyjny sposób łączy elementy melodramatu, opowieści społeczno-politycznej i filmu muzycznego. Imponuje strona wizualna (Oscary za zdjęcia, scenografię, montaż) oraz znakomicie zespolona z nią ścieżka dźwiękowa (Oscary za muzykę i dźwięk), a nade wszystko aktorski koncert Lizy Minnelli (Oscar), Michaela Yorka i Joela Greya (Oscar), który jako jedyny z obsady broadwayowskiej trafił do filmu Fosse'a. I jeszcze fantastyczne evergreeny, m.in.: „Wilkommen”, „Money, Money”, „Cabaret”, „If You Could See Her”, „Maybe This Time”.