Moje Winnipeg

"Winnipeg leży w sercu serca kontynentu, w widłach dwóch rzek, w widłach, w futrze, w łonie" – mówi narrator dokumentalnej fantazji Moje Winnipeg. Winnipeg stanowi także centrum świata głównego bohatera, alter ego reżysera Guya Maddina, który urodził się w tym mieście i nigdy na dłużej z niego nie wyjechał. Mężczyzna chciałby uciec z miasta, zostawić je za sobą, tak samo jak własną przeszłość. Dlatego wsiada do pociągu i…

Tak zaczyna się szalony quasi-dokument, o którym reżyser mówi, że to "doku-fantazja". Zamiast oddalać się od rodzinnego miasta i przybliżać do upragnionego nowego początku, pociąg zabiera bohatera w podróż w przeszłość. Przed naszymi oczami pojawiają się autentyczne archiwalne zdjęcia miasta, a na tle dokumentalnej lokalnej historii dowcipnie komentowanej i pokazanej, odtwarzana jest przeszłość bohatera, jego osobista, intymna historia. Pojawia się jego rodzinny dom, zakład kosmetyczny prowadzony przez matkę i ciotkę, hala hokejowa i drużyna podstarzałych hokeistów. Wspomnienia bohatera są niepokojące, duszne, przesycone erotyczną atmosferą i strachem, licznymi traumami. Obraz otrzymał nagrodę na MFF Toronto 2007 w kategorii najlepszy film kanadyjski.