Anna Hrynaszkiewicz-Patorska w dokumencie i w fabule

Anna Hrynaszkiewicz-Patorska urodziła się 11 grudnia 1940 roku w Łodzi. Studiowała zaocznie na Wydziale Reżyserii tamtejszej Państwowej  Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej (1978). Pracę w kinematografii rozpoczęła już w latach 60. ubiegłego wieku w pionie reżyserskim wielu filmów fabularnych i seriali telewizyjnych, m.in. „Mój drugi ożenek” (1963) i „Banda” (1964) Zbigniewa Kuziemskiego, „Kryptonim Nektar” (1963) Leona Jeannota, „Czterej pancerni i pies” (1968-1969) Konrada Nałęckiego. Następnie pracowała na planie innych popularnych seriali, m.in. „Doktor Ewy” (1970) Henryka Kluby, „Wielkiej miłości Balzaca” (1973) Wojciecha Solarza, „S.O.S.” (1974) Janusza Morgensterna.

W 1973 roku zadebiutowała jako II reżyser w – nagrodzonej Złotym Ekranem – telewizyjnej adaptacji „Chłopców” Stanisława Grochowiaka wyreżyserowanych przez Ryszarda Bera. Funkcję II reżysera pełniła przy realizacji blisko dwudziestu filmów i seriali, m.in. „Polskich dróg” (1976-1977) Janusza Morgensterna, „Marcowych migdałów” (1989) Radosława Piwowarskiego, „Ucieczki z kina Wolność” (1990) Wojciecha Marczewskiego, „Krolla” (1991) Władysława Pasikowskiego, „Cyngi” (1991) i „Kronik domowych” (1997) Leszka Wosiewicza, „Kolosa” (1993) i „Requiem” (2001) Witolda Leszczyńskiego, „Szamanki” (1996) Andrzeja Żuławskiego, „Ciszy” (2001) Michała Rosy. Była także reżyserem obsady ekranizacji Sienkiewiczowskiej „W pustyni i w puszczy” (2001) wyreżyserowanej przez Gavina Hooda oraz „Co słonko widziało” (2006) Michała Rosy.

Anna Hrynaszkiewicz-Patorska ma na swym kocie także reżyserię trzech dokumentów poświęconych tematyce medycznej: nagrodzonego na Ogólnopolskim Przeglądzie Filmów z zakresu oświaty zdrowotnej w Kielcach – „Komu zależy” (1981), o biurokratycznej niemożności wdrożenia produkcji ważnego leku ratującego chorych zarażonych gronkowcem złocistym, „Tylko prosić” (1985), o trudnościach w zaopatrzeniu oczyszczonego ekstraktu grasicy cielęcej, który ma szerokie zastosowanie w leczeniu chorób autoimmunologicznych, oraz „Kształt życia” (1986) – portret wybitnego polskiego lekarza i uczonego prof. Juliana Aleksandrowicza.