Danuta Adamska-Strus – mistrzyni plasteliny

Danuta Adamska-Strus urodziła się w Rzeszowie, a plastyczne wykształcenie zdobyła na Wydziale Rzeźby krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych (1966), gdzie uczyła się także w Pracowni Rysunku Filmowego. W latach 1967-1968 pracowała jako animatorka w bielsko-bialskim Studiu Filmów Rysunkowych. Od 1972 roku na stałe związała się z łódzkim Studiem Małych Form Filmowych „Se-Ma-For”. Najpierw pracowała samodzielnie, później wspólnie z mężem Eugeniuszem Strusem.

Olbrzymią popularność Strusowie zyskali serialem „Plastelinki”, poświęconym zabawnym przygodom dwóch plastelinowych ludzików. Odcinek „Smok” (1983) został uhonorowany na VIII Ogólnopolskim Festiwalu Filmów dla Dzieci i Młodzieży w Poznaniu (1984) za najlepsze opracowanie plastyczne (Eugeniusz Strus), dwa lata później – podczas IX edycji poznańskiej imprezy – odcinek „Guzik” (1985) nagrodzono za najlepszą animację (Jerzy Knabe), podobnie w 1988 roku – podczas dziesiątej edycji festiwalu – laur za najlepszą animację trafił także do Knabego za odcinek „Termometr” (1986), wyreżyserowany przez Danutę Adamską-Strus. Po realizowanym – wspólnie z mężem – serialu „Plastelinki” (1982-1990) Strusowie wraz ze swym bliskim współpracownikiem animatorem Jerzym Knabe zajęli się nie mniej efektownym serialem „Bąblandia” (1991-1993).

Danuta Adamska-Strus, specjalizująca się głównie w animacji plastelinowej, ma w swoim dorobku także wiele filmów zrealizowanych w innych technikach animacyjnych, zwłaszcza rysunkowej czy kombinowanej (połączenie różnych technik animacyjnych). Jej „Kosmogonia” (1974) została nagrodzona na festiwalu w Cork (1978), a „Dudek i księżyc” (1979) w Espinho (1980).