Brzozowski Zdzisław – całe życie w krainie dźwięku

Całe swe zawodowe życie związał z łódzką Wytwórnią Filmów Oświatowych. Ma na swym koncie blisko 150 tytułów. Zaczynał w połowie lat pięćdziesiątych ubiegłego wieku, pracując nad dźwiękiem m.in. do „Mikołaja Kopernika” (1954) Janusza Nasfetera, „Skrzydlatych rycerzy” (1955) Izabelli i Włodzimierza Puchalskich, „Naszego zespołu” (1955) Wojciecha Jerzego Hasa, „Mrówczych szlaków” (1956) Stanisława Kokesza, „Na harcerskim biwaku” (1957) Wojciecha Fiwka.

Wiele filmów z jego dźwiękiem uhonorowano prestiżowymi nagrodami festiwalowymi, m.in. „Miejsce na lato” (1960) Jarosława Brzozowskiego nagrodzono w Edynburgu, Lipsku, Brukseli i Marsylii, „Bykowi chwałę” (1971) Andrzeja Papuzińskiego w Bilbao, Krakowie, Cork, Melbourne, Nyon i Paryżu, „Spróbuj raz jeszcze” (1970) Jadwigi Żukowskiej w Oberhausen i Panamie, „Dziewce z ciortem” (1975) Piotra Szulkina w Mannheim i Krakowie.

Realizował dźwięk do wielu znaczących – niezwykle różnorodnych, zarówno pod względem treści, jak i formy – filmów oświatowych i dokumentalnych. W jego bogatej filmografii z „Niewidzialną ręką” (1959) Wojciecha Fiwka sąsiaduje „Zielony Balonik” (1960) Stanisława Kokesza, z „Puszczą Białowieską” (1964) Włodzimierza Puchalskiego – „Tam, gdzie pisał Reymont” (1967) Kazimierza Muchy, z „Komputerami” (1967) Krzysztofa Zanussiego – „Straż wawelskiego skarbca” (1968) Zbigniewa Bochenka, z „Magią Jerzego Nowosielskiego” (1970) Konrada Nałęckiego – „Skansen pszczelarski” (1972) Jerzego Gausa, ze „Slalomem” (1976) Jadwigi Żukowskiej – „Korczak” (1976) Leszka Skrzydły, a z „Tajemnicami rękopisów” (1981) Jerzego Popiel-Popiołka – „Wycieczka na Parnas” (1983) Tomasza Poboga-Malinowskiego i Doroty Wardęszkiewicz.

Zdzisław Brzozowski pracował także jako dźwiękowiec przy realizacji kilkunastu filmów fabularnych, zarówno krótko-, jak i pełnometrażowych, m.in. „Jej powrót” (1975) Witolda Orzechowskiego i „Bezkresne łąki” (1976) Wojciecha Solarza.