Jadwiga Wiechowska-Kikolska – całe życie w montażowni

Jest warszawianką i całe swe zawodowe życie związała z tym miastem, pracując jako montażystka, najpierw w Wytwórni Filmów Dokumentalnych, a następnie w Centralnej Wytwórni Programów i Filmów Telewizyjnych „Poltel”.

Jako samodzielna montażystka zadebiutowała w 1958 roku filmami: „Życie wróciło w Bieszczady” Aleksandra Minorskiego, „Sztorm” Ryszarda Bera i Karola Dąbrowskiego oraz przejmującym dokumentem poświęconym małym pensjonariuszom domów dziecka „Sami na świecie” Danuty Halladin. Filmowego fachu uczyła się od Ludmiły Niekrasowej, znakomitej montażystki, głównie filmów dokumentalnych, asystując jej przy pracy nad „Panem profesorem” (1959), znakomitym dokumentem Ludwika Perskiego, „monografią raczej żartobliwą” – jak brzmiał jego podtytuł – Ludwika Sempolińskiego, fantastycznego artysty i pedagoga.

Spośród filmów zmontowanych przez Jadwigę Wiechowską-Kikolską warto wspomnieć dokumenty: „Śnieżka nadaje szyfr” (1960) Roberta Stando, o Obserwatorium Astronomicznym umieszczonym na tytułowym szczycie, „Śladami ucieczki” (1967) Wiesławy Karłowskiej i Zdzisława Marca, o brawurowej ucieczce Augusta Kowalczyka, znakomitego aktora, z obozu w Auschwitz, czy „Janusza Korczaka” (1988) Stanisława Grabowskiego, a także animowaną „Romancę” (1960) Kazimierza Urbańskiego i… jeden z odcinków popularnego serialu telewizyjnego „Stawka większa niż życie” (1965) Janusza Morgensterna i Andrzeja Konica (odc. 7 serii pierwszej – „Tajemnica zamku Edelsberg”).