George Roy Hill

Początkowo wiązał swoją przyszłość z muzyką, ale już podczas studiów spróbował sił jako aktor w trupie teatralnej. Po zakończeniu drugiej wojny światowej przeniósł swoje zainteresowania na reżyserię teatralną, a po powrocie ze służby w Korei pracował w telewizji jako reżyser i scenarzysta. Z filmem związał się stosunkowo późno, realizując swój pierwszy obraz "Okres przygotowawczy" w 1962 roku. Szybko zbudował swoją reputację reżyserską, zyskując popularność takimi dziełami, jak "Świat Henry Orienta" (1963) i "Hawaii" (1967). Wielkim sukcesem Hilla okazał się także "Butch Cassidy i Sundance Kid" (1969), który przyniósł mu nominację do Oscara i gorące uznanie widowni. Kolejny film, adaptacja Kurta Vonneguta "Rzeźnia numer pięć" (1971) nie został dobrze przyjęty w Stanach, ale zdobył nagrodę w Cannes. Za to powtórny wspólny występ Roberta Redforda i Paula Newmana w "Żądle" (1973) stał się hitem, a jego gwiazdy pozostały wierne reżyserowi i powróciły także w jego kolejnych projektach: Redford zagrał w "Wielkim Waldo Pepper (1973) a Paul Newman w "Na lodzie" (1977). Jednym z ostatnich największych osiągnięć amerykańskiego mistrza gatunku była adaptacja prozy Irvinga, "Świat według Garpa" (1982).