Nausicaä z Doliny Wiatru

Tysiąc lat po wojnie, która doprowadziła do katastrofy ekologicznej na Ziemi, planetę ogarnia wielkie Pustkowie, porośnięty trująca dżunglą. W Dolinie Wiatrów, jednym z ostatnich siedlisk ludzkości, chronionej przed trującymi wyziewami dżungli „boskim wiatrem”, żyje miłująca pokój księżniczka Nausicaä. Istnieje legenda, która głosi, że znajdzie się wojownik w błękitnym stroju, który potrafi przywrócić zachwianą równowagę między człowiekiem i naturą. Księżniczka dąży do porozumienia z zamieszkującymi dżunglę owadami, udaje się jej osiągnąć delikatną równowagę. Jednak w pobliżu Doliny Wiatrów rozbija się samolot, przewożący potężną broń. Wprawdzie legenda przestrzega przed jej użyciem, ale sąsiedzi Nausicai chcą ją wykorzystać przeciwko dżungli i owadom. Czy księżniczce uda się ich powstrzymać?

Pełnometrażowy film animowany Hayao Miyazakiego - wysnuty z klasycznej japońskiej mangi jego autorstwa (podstawą filmu stały się dwa pierwsze z siedmiu tomów), która zesztrą powstałą, by sfinansować projekt filmowy - zadecydował o pozycji Miyazakiego w światowej animacji. Początkowo postrzegany jako jeden z wielu japońskich animatorów w latach 80. uznany został – obok Dona Blutha – za artystę, który jest w stanie zagrozić dominacji Disneya. Od typowej anime „Nausicaä z Doliny Wiatru” różni się nie tylko przy wiązaniem do technik klasycznej animacji czy unikaniem przemocy (film bliższy jest bajce dziecięcej niż klasycznej anime), ale i dbałością o detal, precyzją w budowaniu oprawy czy dążeniem do realizmu – zjawiskiem rzadkim w przypadku animacji, lecz jakże istotnym w chwili, gdy podejmuje się temat o ekologicznym przesłaniu. Międzynarodowy sukces filmu umożliwił stworzenie studia Ghibli, które od połowy lat 80. decyduje o obliczu japońskiej animacji.